سفارش تبلیغ
صبا ویژن
سه چیز عامل دوستی است : خوش خویی، ملایمت نیکو و فروتنی . [امام علی علیه السلام]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :31
بازدید دیروز :43
کل بازدید :331935
تعداد کل یاداشته ها : 423
103/1/10
1:1 ع
مشخصات مدیروبلاگ
 
مسلم فروزان نیا[103]

خبر مایه
لوگوی دوستان
 

عید فطر چیدن میوه هایی است که از فطرت روزه می جوشد .

و فطر میثاقی با خداست ، چرا که رمضان دعوتی است به باز یافتن ( خود گمشده )

و ضیافتی است برای بهره مندی از مائده ( تقوا )

و پایان این مهمانی ( عید قبول ) است .

عید توفیق بر طاعت و اطاعت

عید توبه و تهذیب نفس

عید ذکر و یاد محرومان و گرسنگان

فطر سپاس نعمتی است که در رمضان نازل شده است

عید فطر عیدی است برای پیروزی در جبهه جهاد اکبر

آیا حضور یک ماه بر سفره نعمت و رحمت خدا ، خرسندی ندارد ؟

آیا پذیرش در مائده کرامت مولا عید نیست ؟

عید فطر پاداش افطارهای خالصانه و به جاست و مهر قبولی انفاقهایی که در این ماه به قصد قربت انجام گرفته است .

پایان نامه دوره ایثار و گذشت در مسائل مالی است

عید فطر روز پرواز به سوی قله تکامل و تعالی بر شما بزرگواران مبارکباد .


93/5/13::: 6:58 ع
نظر()
  
  

از برنامه های دینی که معمولا در هر مذهبی به گونه ای اجرا می شود روزه است روزه در اسلام یک خودنگهداری خاص یک ماهه در طول سال است این یک ماه برای اینکه مسلمانان جهان برنامه ای مشخص داشته باشند از میان ماهها ممتاز شده است و آن ماه رمضان هر سال قمری است خودنگهداری شامل خوردنیها و آشامیدنیها و لذات شهوی و نوعی مراقبت در تمرین تهذیب نفس ، و حتی پرهیز از آلودگیهای ذهنی است برنامه ی پرهیز از خوردن و آشامیدن و از تامین شهوات جسمانی : هر چند مشروع باشد تنها برای روزهاست و شاید به همین جهت در فارسی آنرا (( روزه )) نام نهاده اند فلسفه و فوائد روزه نیز منحصر به جهات جسمانی آن : مثلا نوعی استراحت برای جهاز هاضمه و غیره و یا جهات اجتماعی و رسیدگی به حال فقرا و ناداران ، نیست بلکه برنامه ایست جامع برای باتقوی شدن افراد آن جوامع . و سپری است نگهدارنده از آسیب پذیریهای پشیمانی زا و تمرینی است برای انسان شدن و انسانی اندیشیدن و مقاوم بار آمدن و آسیب ناپذیری از حوادث .و مجالی است برای پرورش استعدادهای نهانی انسان که در اثر خودنگهداری آگاهانه و ارادی او بدست می آید و او را انسانی خود ساخته و غیر متظاهر بار می آورد از همین روست که در آن ریاکاری راه ندارد و قصد تقرب در آن بسی عمیق و واقعی است روزه اگر درست انجام بگیرد و منحصر به تحمل گرسنگی و تشنگی روزها نباشد و همچنین غرور آور نگردد پاداشی جز دیداری از حق با آن برابری نمی کند .

رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند 000  

فوائد و فلسفه بیدارشدن هنگام سحر ، سوا از صواب آن : به این دلیل است که با چنین حس پاکی ، می توان از آوای خروس سحرگاهی هم پیام خدا را شنید که می فرماید ( سحرها با یاد خدا بیدار باش چون کاروان نیکبختی همیشه سحر بار می کند ) و به قول حافظ : می سبو و شکر خواب صبحدم تا چند ؟        به عذر نیم شبی کوش و ناله سحری

و اینکه سحرها حاجت ها برآورده می شود زمانی که فاصله شب با روز کوتاه می گردد و تاریکی جای خود را به صبح صادق می دهد آرامشی عمیق سراسر گیتی را فرا می گیرد و کسانی که چشم و گوش بصیرت دارند صدای پای این آرامش را در سکوت سحر ، به وضوح می شنوند و زمان آماده پذیرش یکدیگر گو نیست و این بهترین مواقع برای طلب حاجات است به قول حافظ :

سحر با باد می گفتم حدیث آرزومندی           خطاب آمد که واسق شو ز الطاف خداوندی

و سعدی علیه الرحمه می فرماید : یوسف صدیق در خشک سالی مصر سیر نخوردی که گرسنگان را فراموش نکند .

و خلاصه کلام اینکه روزه نقطه عطفی است برای یک مسلمان و تبلیغاتیست جسمانی و روحی و شفاهی و تشریحی برای معرفی یک انسان مسلمان از نامسلمان

دست از مس وجود چو مردان ره بشوی                 تا کیمیای عشق بیابی ّ و زر شوی


 


  
  

عَن رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:
در روایتی طولانی در فضیلت ماه رمضان، از پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است:
«فَإِذَا کَانَتْ لَیلَةُ الْفِطْرِ وَ هِی تُسَمَّى لَیلَةَ الْجَوَائِزِ أَعْطَى اللَّهُ الْعَامِلینَ أَجْرَهُمْ بِغَیرِ حِسَابٍ» ؛و چون شب عید فطر-که شب جوائز نام دارد- فرا رسد، خداوند پاداش عمل‏ کنندگان را بدون حساب و شمارش ببخشد.

 

«فَإِذَا کَانَتْ غَدَاةُ یوْمِ الْفِطْرِ بَعَثَ اللَّهُ الْمَلَائِکَةَ فِی کُلِّ الْبِلَادِ فَیهْبِطُونَ إِلَى الْأَرْضِ وَ یقِفُونَ عَلَى أَفْوَاهِ السِّکَکِ فَیقُولُونَ یا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ اخْرُجُوا إِلَى رَبٍّ کَرِیمٍ یعْطِی الْجَزِیلَ وَ یغْفِرُ الْعَظِیمَ : ؛
و چون صبح روز عید فرا رسد خداوند فرشتگان را به همه ‏ی شهرها بفرستد. پس در زمین فرود آیند و سر کوچه‏ ها و گذرها بایستند و [ با صدایى که آن را همه‏ ی آفریده‏ هاى خدا جز جن و آدمیان می‏شنوند] گویند: اى امّت محمّد! به سوى پروردگار کریم [براى نماز عید] بیرون شوید که او پاداش فراوان دهد و گناهان بزرگ را بیامرزد.


«فَإِذَا بَرَزُوا إِلَى مُصَلَّاهُمْ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِلْمَلَائِکَةِ: مَلَائِکَتِی! مَا جَزَاءُ الْأَجِیرِ إِذَا عَمِلَ عَمَلَهُ؟ قَالَ: فَتَقُولُ الْمَلَائِکَةُ: إِلَهَنَا وَ سَیدَنَا! جَزَا?ُهُ أَنْ تُوَفِّی أَجْرَهُ.» ؛
و چون سوى محلّ برگزارى نماز عید روند خدا عزّ و جلّ به فرشتگان فرماید: اى فرشتگان من! مزد کارگر- چون کار خود را انجام دهد- چیست؟ عرضه دارند: معبودا و سیدا! این که مزدش را کامل پرداخت کنی.


«قَالَ: فَیقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: فَإِنِّی أُشْهِدُکُمْ مَلَائِکَتِی أَنِّی قَدْ جَعَلْتُ ثَوَابَهُمْ عَنْ صِیامِهِمْ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ قِیامِهِمْ فِیهِ رِضَای وَ مَغْفِرَتِی » ؛
خداوند عزّ و جلّ فرماید: شما را گواه مى ‏گیرم که من پاداش روزه‏ ی رمضان و نمازشان را خشنودى و آمرزش خود از ایشان قرار دادم.
و چون سوى محلّ برگزارى نماز عید روند خدا عزّ و جلّ به فرشتگان فرماید: اى فرشتگان من! مزد کارگر- چون کار خود را انجام دهد- چیست؟ عرضه دارند: معبودا و سیدا! این که مزدش را کامل پرداخت کنی


«وَ یقُولُ: یا عِبَادِی سَلُونِی فَوَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَا تَسْأَلُونِّی الْیوْمَ فِی جَمْعِکُمْ لِآخِرَتِکُمْ وَ دُنْیاکُمْ إِلَّا أَعْطَیتُکُمْ » ؛
و خداوند [خطاب به بندگان خویش] مى‏ فرماید: اى بندگان من! [هر چه مى‏ خواهید] از من بخواهید که به عزت و جلال خودم سوگند که امروز در این اجتماع خویش، هر چه براى دنیا وآخرت خود بخواهید عطا مى‏ کنم.


«وَ عِزَّتِی لَأَسْتُرَنَّ عَلَیکُمْ عَوْرَاتِکُمْ مَا رَاقَبْتُمُونِی وَ عِزَّتِی لَآجَرْتُکُمْ وَ لَا أَفْضَحُکُمْ بَینَ یدَی أَصْحَابِ الْخُلُودِ » ؛
 و به عزت و جلال خودم سوگند تا وقتی که مرا مراقب خود بدانید[ و از من بترسید] شما را در پناه مى‏ گیرم و نزد کسانى که در دوزخ جاودانند رسوایتان نسازم.


«انْصَرِفُوا مَغْفُوراً لَکُمْ قَدْ أَرْضَیتُمُونِی وَ رَضِیتُ عَنْکُمْ » ؛
باز گردید که آمرزیده شدید همانا مرا خشنود کردید و من از شما خشنود شدم.


«قَالَ: فَتَفْرَحُ الْمَلَائِکَةُ وَ تَسْتَبْشِرُ وَ یهَنِّئُ بَعْضُهَا بَعْضاً بِمَا یعْطِی اللَّهُ هَذِهِ الْأُمَّةَ إِذَا أَفْطَرُوا » ؛
در ادامه می‏فرماید: پس فرشتگان به خاطرآنچه-که خداوند در روز عید فطر به این امت ارزانى فرموده است- شاد مى‏شوند و به یکدیگر بشارت داده و تبریک گویند.

(امالی مفید مجلس 27  ص232)


93/5/1::: 6:4 ع
نظر()
  
  

عید فطر یکى از دو عید بزرگ در سنت اسلامى است که درباره آن احادیث و روایات بیشمار وارد شده است. مسلمانان روزه دار که ماه رمضان را به روزه دارى به پا داشته و از خوردن و آشامیدن و بسیارى از کارهاى مباح دیگر امتناع ورزیده اند، اکنون پس از گذشت ماه رمضان در نخستین روز ماه شوال اجر و پاداش خود را از خداوند مى‏طلبند، اجر و پاداشى که خود خداوند به آنان وعده داده است.

امیر المؤمنین(ع) در خطبه عید فطر مى‏فرماید:

«الا و ان المضمار الیوم و السباق غدا الا و ان السبقة الجنة و الغایة النار». (1)

دنیا محل مسابقه است و آخرت زمان اجر گرفتن، بهشت جایزه برندگان این مسابقه و جهنم جزاى بازندگان است. در روایتى از فرزند گرامیش چنین آمده است:

«مر الحسن (ع) فى یوم فطر بقوم یلعبون و یضحکون فوقف على رؤوسهم، فقال: ان الله جعل شهر رمضان مضمارا لخلقه، فیستبقون فیه بطاعته الى مرضاته، فسبق قوم ففازوا، و قصر آخرون فخابوا، فالعجب کل العجب من ضاحک لاعب فی الیوم الذی یثاب فیه المحسنون و یخسر فیه المبطلون و ایم الله لو کشف الغطاء لعلموا ان المحسن مشغول باحسانه و المسى‏ء مشغول باسائته. ثم مضى‏». (2)

در این حدیث، امام حسن (ع) انجام اعمال عبادى در ماه مبارک رمضان را، تشبیه به مسابقه بین افراد نموده‏اند و عید فطر را زمان اخذ جوایز برندگان آن مى‏دانند.

لذا حضرت على (ع) در ویژگى‏هاى عید فطر مى‏فرمایند:

1- روزى که نیکوکاران ثواب مى‏برند.

«هذا یوم یثاب فیه المحسنون‏».

2- روزى که گنهکاران زیان مى‏بینند.

«و خسر فیه المبطلون‏»

3- شبیه‏ترین روز به روز قیامت است.

«اشبه بیوم قیامکم‏».

چون در قیامت عده‏اى که زیان کارند، تاسف مى‏خورند و غضبناک مى‏گردند و عده‏اى که نیکوکارند رستگار و متنعم به نعمتهاى الهى مى‏شوند.

4- روز عبرت گرفتن.

«فاذکروا بخروجکم‏»

وقتى از منازلتان براى خواندن نماز عید خارج مى‏شوید، به یاد آورید زمانى را که از منزل بدن خود خارج خواهید شد و سوى خداى خود خواهید رفت.

«من الاجداث الى ربکم‏»

وقتى در جایگاه نماز خود مى‏ایستید به یاد آورید زمانى را که در محضر عدل الهى مى‏ایستید و از شما حسابرسى مى‏کنند.

«و اذکروا وقوفکم بین یدى ربکم‏»

وقتى از نماز به منازلتان بر مى‏گردید به یاد آورید زمانى را که به منازل خود در بهشت‏خواهید رفت.

«و اذکروا منازلکم فى الجنة‏»

5- روز بشارت غفران و بخشش الهى.

«ابشروا عباد الله فقد غفر لکم ما سلف من ذنوبکم‏».

پى‏نوشت‏ها:

1) من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 516.

2) تحف العقول، ص 170.


  
  

 

خداوندا به ما رحم کن و با غفران و آمرزشت ما را ببخش که تو والا و بزرگ

مرتبه‌ای. امروز روزی است که خداوند آن را برای شما مسلمانان عید قرار داده و

شما را شایسته و سزاوار این عید ساخته است. پس همواره به یاد خدا باشید تا

خدا نیز به یاد شما باشد. او را بخوانید تا اجابت کند، در این روز سعید، زکوة فطره

خویش را بپردازید که به راستی این سنت پیامبر شماست و از سوی پروردگار بر

شما واجب شده است.

امیر المؤمنین(ع) در یکى از اعیاد فطر خطبه‏اى خوانده‏اند و در آن مؤمنان را بشارت و مبطلان را بیم داده‏اند:

اى مردم! این روز شما روزى است که نیکوکاران در آن پاداش مى‏گیرند و زیانکاران و تبهکاران در آن مایوس و ناامید مى‏گردند و این شباهتى زیاد به روز قیامت دارد. پس با خروج از منازل و رهسپارى به سوى جایگاه نماز عید، خروجتان را از قبر و رفتنتان را به سوى پروردگار به یاد آورید، و با ایستادن در جایگاه نماز، ایستادن در برابر پروردگارتان را یاد کنید، و با بازگشت‏به سوى منازل خود، بازگشتتان به سوى منازلتان در بهشت‏برین را متذکر شوید. اى بندگان خدا. کمترین چیزى که به زنان و مردان روزه‏دار داده مى‏شود، این است که فرشته‏اى در آخرین روز ماه رمضان به آنان ندا مى‏دهد و مى‏گوید: هان! بشارتتان باد، اى بندگان خدا که گناهان گذشته‏اتان آمرزیده شد! پس به فکر آینده خویش باشید که چگونه بقیه ایام را بگذرانید؟

میزان الحکمه، محمدى رى شهرى، ج 7، ص 131-132


93/5/1::: 5:58 ع
نظر()
  
  

روز قدس در کلام امام خمینی (ره)

  «روز قدس، روز اسلام است.

روز قدس، روز حیات اسلام است.

روز قدس، روزی است که اسلام را باید احیا کرد.

روز قدس، روزی است که باید سرنوشت ملت های مستضعف معلوم شود.

روز قدس، یک روزجهانی است؛ روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد، روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است.

روز قدس که هم جوار شب قدر است، لازم است که در بین مسلمانان احیا شود و مبدأ بیداری و هشیاری آنان باشد.

مسلمانان جهان باید روز قدس را روز همه مسلمین، بلکه مستضعفین بدانند.

روز قدس که [در]آخرین روزهای شهر الله اعظم [واقع]است، سزاوار [آن] است که همه مسلمانان جهان، از قید اسارت و بردگی شیاطین بزرگ و ابرقدرت ها رهاشده و [به] قدرت لایزال الله بپیوندند».(1)

روز قدس درکلام مقام معظم رهبری

  «روز قدس را گرامی بدارید و آن را گرامی بشمارید».(2)

  «خودتان را برای راهپیمایی روز قدس آماده کنید، آن هم صحنه عظیمی است برای اینکه همه بدانند که ملت ایران در صحنه است، بیدار است، پابرجاست و از هیچ قدرتی و از هیچ قلدری در سطح عالم، باک ندارد».(3)

  «مردم ایران به عنوان متولیان روز قدس، باید کاری بکنند که برای دیگر ملت ها سرمشق شود؛ چون هر سال ملت های دیگر در گوشه و کنار، حتی در خود اروپا و جاهای دیگر به تبع شما، روز قدس را گرامی می دارند».(4)

  «روز قدس از روزهای مهم و تعیین کننده است. سال های متمادی است که سعی می شود مسئله قدس فراموش بشود. روز قدس درست تیری است به قلب این توطئه، حرکتی است برای خنثی کردن این توطئه خباثت آمیزی که استکبار و صهیونیسم و طرفداران و همکارانشان دست به یکی کرده اند تا به کلی مسئله فلسطین را به دست فراموشی بسپارند».(5)

 

پی نوشت

 

  1-کلمات قصار،صص147 و 148.

  2-سخنرانی 1370/1/16، به نقل از: نرم افزار به سوی نور، کاری از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.

  3-همان، سخنرانی 1371/12/7.

  4-همان، 1376/10/26.

  5-همان،1377/10/11.

منبع:نشریه اشارات، شماره 124


93/5/1::: 5:27 ع
نظر()
  
  

چی کار داری بنده خدا، گناهی کردی، پشیمانی، ناراحتی، توبه کن خدای متعال میبخشد اصلا خدا دوست ندارد مومنین لکه دار شوند.

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزلرش «شیعه نیوز»،  استاد فاطمی نیا گفت: در قرآن می‌فرماید:"شهر رمضان الذی انزل فیه القران هدى للناس وبینات من الهدى والفرقان" . بعضی از روایات ناظر است بر اینکه رمضان اصلا از نام های خداست و حتی حدیث داریم که میفرماید:لا تقولو جاء رمضان و ذهب رمضان نگویید رمضان آمد و رمضان رفت قولوا جاء شهر رمضان بگویید ماه رمضان آمد. حالا این حدیثی است که میشود مورد تحقیق قرار بگیرد و ممکن است که رمضان به اعتباری از نام های خدا باشد، این حرف مستبعدی نیست.
 
و اما از نظر لغت ملاحضه میفرمایید که راء و میم و ضاد اصل لغت رمضان است، الف و نون، زائد بر جوهر لغت است خب همیشه همینطور است وقتی شما میگویید "حدثان" همان حاء و دال و ثاء اصل لغت است بقیه زائد است، علی کل حال این ماده راء و میم و ضاد را لغویون برسی کرده اند و گفته شده است که این یک اصل است خب این را توضیح بدهم، بعضی لغت ها را میبینید که دو اصل است، دو تا کلمه می آید این ها از نظر جوهر و مواد عینا یکی هستند اما دو اصل هستند، معانی متفاوت میشود، من اینجا همان مثال فا و را و سین را میزنم که مثلا از این حروف "فَرَس" درست میشود "فَرَس" به معنای اسب است اما از طرفی میبینیم که دریدن شیر را میگویند "افتراس"، اگر شیر حیوانی را دریده باشد می‌گویند "افترسه الاسد" و آن شکاری که شیر بدست می آورد آن را "فریسه" میگویند در صورتی که ملاحضه میکنید هیچ ربطی به اسب ندارد یا اینکه فِراست به معنای تیز هوشی و پیش بینی است حالا فََراست اگر بگوییم به معنای اسبداری میشود، یک زیر و زبر انقدر حساس است فِراست یعنی تیزهوشی آینده نگری فَراست یعنی اسب داری، خوب این را مثال میزنیم که اینها دو اصل هستند برای اینکه فَرس که اسب باشد ربطی به طعمه شیر ندارد و هکذا ...
 
اما اصل واحد ان شاء الله جوان ها دقت میکنند به لغتی میگویند که این لغت به هر شکلی به هر صورتی در بیاد یک روح بر آن سایه میگسترد یعنی همان مفهوم در همه جا محفوظ است و گفته اند یکی از اون ها راء و میم و ضاد است که رمضان ار آن درست شده است هر کجا راء و میم و ضاد باشد از آنجا حرارت و سوزاندن استفاده میشود.مثلا سرزمینی که آفتاب آن را داغ کرده باشد میگویند "ارضٌ رمضاء" سرزمینی که آفتاب داغش کرده است، پس رمضان یعنی داغ ، سوزاندن از آن استفاده میشود، چرا؟ باز برمیگردیم به حدیث، میفرماید:"سمی رمضان رمضان لانه تحرق الذنوب" این ماه را رمضان نامیدند به خاطره اینکه رمضان گناهان را میسوزاند، گناهان بندگان در این ماه بخشیده میشود.
 
یک سال مانده به شب قدر به فکر شب قدر باشید
 
حالا چیزی به دنبال همان رمضان عرض کنم که وصل بشود به مسئله شب های قدر که این برای ما بسیار مهم است، خب اگر ما الان چند شب مانده به شب قدر به فکر شب قدر هستیم هنر نمیکنیم جمال السالکین آیت الله آمیرزا جواد آقای ملکی تبریزی قدس الله روحه مینویسد یک سال مانده به شب قدر به فکر شب قدر باشید، من نمیگویم که الان این جمله را میفهمم، ادعا ندارم اما انقدر بگویم که در جوانی که این مطلب را دیدم خیال خامی داشتم، خیال میکردم که این مرد بزرگ میخواهد بگوید که یعنی آدم تقویمش را نگاه کند آن شب مثلا به خانه دوستش نرود، آن شب عروسی نرود، آن شب را ضایع نکند و ازاین حرف ها. بعد فهمیدم که نه مقصودش این نیست میخواهد بگوید در طول سال کاری نکنی که آن کار شب قدر بیاد جلوی تو را بگیرد. یک دلی شکستی بدست نیاوردی همینطور که سرگرم بک یا الله هستی اون دل میاد میگه یواش برو کجا میری! حقی رو ضایع کردی هنوزجبران نکردی، پدر رو خشمگین کردی، دل مادررو شکستی و هکذا.
 
اقسام گناهان
 
پس اجازه بدهید باز برگردیم به کلمه رمضان تا ان شاء الله دنبال مطلب را بگیریم.پس روایت میفرماید که رمضان یعنی گناهان را میسوزاند، خب بله روایات زیادی داریم که در هر افطاری پروردگار هزاران هزار از این گنه کاران را میبخشد، در این دعا میخوانیم که:  "من علی بفکاک رقبتی من النار فیمن تمن علیه" بر من منت بگذار که این گردن من را از آتش آزاد کنی جزو آن مردمی که آنها را آزاد میکنی و بر آنها منت میگذاری نه فقط من را ببخشی.بنابراین گناهان بخشیده میشود اما گناهان چند نوع است، بعضی از گناهان است که حق الله است، بین خود و خدا یک خطائی کردیم و حالا پشیمان هستیم توبه میکنیم، تازه حق الله هم دو جور است بعضی از حق الله ها هست که با استغفار و توبه کار تمام نمیشود مثلا خدای ناکرده یک نفر کاهل نماز بوده حالا ناراحت است که چرا کاهل نماز بوده ولی این بس نیست قضای اینها را هم باید بجا بیاورد، حق کسی را ضایع کرده خب برو جبران کن، بعضی حق الله ها نه اصلا به کسی ارتباط نداشه بین خدا و بنده بوده حالا پشیمان است، ناراحت است، اصلا واقعا ناراحت است که چرا من این کار را کردم خدا او را برای همین ناراحتیش میبخشد حتی روایات نشان میدهد اسغفرالله گفتن شرایط کمال است. میفرماید "کفی بندم توبة" میفرماید که همان پشیمانی از لحاظ توبه کافی است.
 
نهی از اعتراف به گناهان نزد مخلوق
 
اصلا حتی نمیخواهد حتی به کسی بگوید، بعضی ها می آیند به مردم میگویند که من یک وقتی فلان گناه را مرتکب شده ام، پشیمان است ها، ولی اصلا چرا می آیی میگویی؟! روایت داریم یک نفر آمد در محضر حضرت سید انبیاء ایستاد گفت که یا رسول الله من زنا کردم، حضرت صورتش را برگرداند که یعنی من نشنیده ام، رفت از آن طرف آمد گفت آقا من زنا کردم حضرت باز صورت مبارکش را برگردوند، رفت از طرف سوم و بالاخره از طرف چهارم آمد، آخر حضرت فرمود: از این مردم تعجب میکنم که خدا عیوب اینها را پرده کشیده است خودشان به دست خودشان عیبشان را فاش میکنند.

چی کار داری بنده خدا، گناهی کردی، پشیمانی، ناراحتی، توبه کن خدای متعال میبخشد اصلا خدا دوست ندارد مومنین لکه دار شوند، شیوه خدا این است که همیشه زیبایی ها را ظاهر میکند، قبیح ها را میپوشاند، از دعاهای خیلی عظیم القدر است که میفرماید: "یا من اظهرالجمیل" ای خدایی که زیبا را ظاهر میکند و "ستر القبیح" قبیح را میپوشاند.الان شما ببینید همه ما در اجتماع یک آبرویی داریم، چرا داریم؟ برای اینکه خدا زیبایی های ما را ظاهر کرده است، اگر خدا بدی های ما را ظاهر میکرد، آیا ما این آبرو را داشتیم؟ یا در دعای کمیل میخوانید که میفرماید: "کم من قبیح سترته" خدایا من چه قدر قبیح داشتم که تو پوشاندی "و کم من ثناء الجمیل لست اهل له نشرته" آدم از این کرم، اکرم اکرمین باید عمری شرمنده بشود ببینید شما، اگر من و امثال من از کسی چیزی بدانیم میرویم آن را میگوییم یک چیزی هم میگذاریم رویش، اما خدا قبایحی را از ما میداند که میپوشاند یک آرایشی هم میدهد که میتوانیم زنگی کنیم.طرف خوابیده تا دم آفتاب، نماز صبحش قضاست اما بر زبان ها انداخته که این نماز شبش ترک نمیشود!عجب خدایی، عجب کرمی "کم من قبیح سترته" فقط این نیست که قبیح را بپوشاند "و کم من ثناء الجمیل لست اهل له نشرته" چقدر ثناء جمیل برای من منشتر ساختی.

منبع:  عقیق

  
  

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏
إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ (1)
وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَةُ الْقَدْرِ (2)
لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ (3)
تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فِیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ (4)
سَلامٌ هِیَ حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ (5)

با توجه به آیات سوره قدر می‌توان به فضیلت‌های شب قدر پی برد:
1. قرآن در آن نازل شده است.
2. عبادت و احیای آن معادل بیش از هزار ماه است.
3. خیرات و برکات الهی در آن شب نازل می‏شود.
4. رحمت خاص خدا شامل حال بندگان می‏گردد.
5. فرشتگان و روح در آن شب نازل می‏گردند.

شب قدر از شب‌های مقدس و متبرک اسلامی است. خداوند در قرآن مجید از آن به بزرگی یاد کرده و سوره‌ای نیز به نام «سوره قدر» نازل فرموده است. در تمام سال، شبی به خوبی و فضیلت شب قدر نمی‌رسد. این شب، شب نزول قرآن، شب فرود آمدن ملائکه و روح نیز نام گرفته است. عبادت در شب قدر برتر از عبادت هزار ماه است. در این شب، مقدرات یک سال انسان‌ها و روزی‌ها، عمرها و امور دیگر مشخص می‌شود. ملائکه در این شب بر زمین فرود می‌آیند، نزد امام زمان(عج) می‌روند و آنچه را برای بندگان مقدر شده بر ایشان عرضه می‌دارند. شب‌زنده‌داری و تلاوت قرآن و مناجات و عبادت در این شب، بسیار توصیه و تأکید شده است.

عظمت و فضیلت این شب بر سایر شبها را از این امور می‌توان به دست آورد:

1) آمرزش گناهان: پیامبر خدا(ص) در تفسیر سوره «قدر» فرمودند:


«هر کس شب قدر را احیا بدارد و مؤمن باشد و به روز جزا اعتقاد داشته باشد، تمامی گناهانش آمرزیده میشود.»


2) قلب رمضان: امام صادق(ع) فرمودند:


«از کتاب خدا استفاده می‌شود که شماره ماههای سال نزد خداوند، دوازده ماه است و سرآمد ماهها ماه رمضان است و قلب ماه رمضان لیلة القدر است.»


3) نزول قرآن: طبق روایات، مجموع قرآن در شب قدر دفعی و یکباره بر پیامبر (ص) نازل شده است. این نزول دفعی و یکباره قرآن است، اما نزول تدریجی قرآن طی 23 سال دوران نبوت پیامبر گرامی(ص) به صورت الفاظ نازل شده است.
4) برتر از هزار ماه: نزول همه‌ی ملائکه و روح در شب قدر بر زمین و سلام دادن بر بندگان خدا نشانه شرافت آن بر هزار ماه است. امام باقر(ع) فرمودند:


«عمل صالح در شب قدر از قبیل نماز، زکات و کارهای نیک دیگر بهتر است از عمل در هزار ماهی که در آن شب قدر نباشد.»

فرصت شب قدر را غنیمت بدانیم

شب قدر فرصتی است زرین و طلایی برای شستشوی آینه دل. این شب بهترین فرصت است تا خوبی‌ها را جایگزین بدیها، صلح و صفا را جایگزین اختلاف و تفرقه، احسان و نیکی را جایگزین ظلم و ستم، احسان به والدین را جایگزین عاق والدین و صله رحم را جایگزین قطع رحم نماییم. نیکو و شایسته است با صدقات قدمی در جهت آبادانی خانه آخرت برداریم و با اعمال نیک و خیر، ثواب دو چندان ببریم.
در شب قدر که شب‌زنده‌داری می‌کنیم، خداوند نام ما را در گروه نیک‌بختان ثبت می‌کند و آتش جهنم را بر ما حرام می‌سازد. آیا توفیقی بالاتر از این هست که آتش جهنم بر ما حرام شود و به خدا نزدیک‌تر شویم؟
دعاهای شبهای رمضان مجموعه‌ای است روشنی‌بخش که با تکرار تلاوت آنها، آموزش‌های آن‌ها به صورت هدف‌هایی برای ما در می‌آیند. پس هنگام خواندن این ادعیه شایسته و بهتر است مفهوم آنها را نیز همواره مدنظر داشته باشیم و با تلاش و کوشش به سوی این هدف‌های مطرح‌شده در دعاها گام برداریم.


  
  

بارها هنگام افطار این دعا را از تلویزیون شنیده‌ایم؛ «بسم اللّه اللّهم لک صمنا وعلى رزقک افطرنا فتقبل منّا انَّک انت السمیع العلیم» و کمتر کسی است که می‌داند این دعا را امیرالمؤمنین(ع) لحظه افطار زمزمه می‌کرد.

در مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی در خصوص آداب افطار در لحظات ملکوتی اذان مغرب این چنین آمده است:

مستحب شخص روزه‌دار بعد از نماز عشاء افطار کند، مگر آنکه ضعف بر او غلبه کرده باشد یا جمعى منتظر او باشند.

همچنین با طعام پاکیزه و حلال و بدون شبهه افطار کند، بهتر است که با خرمای حلال افطار کند تا ثواب نمازش 400 برابر شود، همچنین بهتر آن است به خرما، آب، رطب، لبن، حلوا، نبات و به آب گرم به هر کدام که افطار کند.


93/4/23::: 7:10 ع
نظر()
  
  

شب اول ماه رجب دعایی را گفتیم که پیامبر خدا وقتی هلال ماه رجب را می‌دیدند می‌خواندند. عرضه می داشتند «اللَّهُمَّ بَارِکْ لَنَا فِی رَجَبٍ وَ شَعْبَانَ وَ بَلِّغْنَا شَهْرَ رَمَضَان‏» (بحارالانوار/ج95/ص376). شب اول ماه رجب عرضه می‌داشتند خدایا رجب و شعبان را بر ما مبارک گردان و ما را به رمضان برسان. یعنی مؤمنین از دو ماه قبل منتظر ضیافة الله رمضان بودند. چقدر باید خدا را شکر کنیم که الحمدلله به این ضیافت رسیدیم. خیلی‌ها به این ضیافت نرسیدند. البته کسانی که به ماه رمضان می‌رسند دیگر فرقی ندارد چه بتوانند روزه بگیرند، یا نتوانند آنها هم باز به ضیافت رمضان وارد شدند. خیلی‌ها به دلیل بیماری یا دلایل دیگر شرعاً معذور از روزه گرفتن هستند و ناراحت هستند، می‌گویند: ما از رمضان بهره نمی‌بریم. رسیدن به ضیافت الله حمد و شکر الهی دارد.

من اگر بخواهم یک روایت در مورد ماه رمضان بخوانم این حدیث را می‌خوانم. گاهی خانواده‌ها می‌گویند:      جمله‌ای را بگویید که جوان‌های ما در این فصل گرم و روزهای طولانی برای روزه گرفتن تشویق شوند. من این حدیث را می‌خوانم که شیخ صدوق در معانی الاخبار از پیامبر خدا نقل کردند. اگر کسی یک روز را روزه بگیرد، خداوند همه‌ی زمین را پر از طلا به عنوان پاداش در دنیا به او بدهد، باز اجرش کامل نشده تا روز قیامت. دنیا ظرفیت پاداش بندگان مؤمن را ندارد. البته «تطوعا» آمده است. یعنی از روی میل و رغبت باشد. گلایه نکنیم از اینکه چه روزهایی است! چقدر هوا گرم است! الآن کشورهای مثل اسکاندیناوی و نروژ و سوئد، فنلاند 22 ساعت تا 23 ساعت طول روزشان است.

امیرالمؤمنین فرمود: من از دنیا سه چیز را پسندیدم. روزه تابستان، مهمانی دادن و پذیرایی از مهمان، جهاد در راه خدا.

پیامبر خدا فرمودند: «مَنْ أَفْطَرَ یَوْماً مِنْ رَمَضَانَ» اگر کسی می‌تواند بدون عذر روزه بگیرد، اگر بدون عذر کسی یک روز را عمداً بخورد، از نظر فقهی کسی عمداً بخورد، می‌گویند: باید غذا کند، کفاره هم باید شصت روز روزه بگیرد، یا شصت مسکین را طعام بدهد. حتی می‌فرمایند: اگر کل عمرت را به جبران این روز روزه بگیری، باز نمی‌شود. من امروز موظف بودم بگیرم، خدا همین امروز از من می‌خواهد.

شخصی آمد به امام صادق (ع) گفت: فلانی مسافر بوده است.گفتم: مسافرت چیست؟ ما روزه می‌گیریم. مسافر هم باشیم باز هم روزه می‌گیریم. امام صادق فرمود: اگر به من خبر بدهند، کسی در سفر روزه گرفته است، یک آقایی مسافر بوده وظیفه‌اش افطار بوده است. وظیفه‌اش این بوده روزه نگیرد. ولی گفته نه می‌گیرم. اگر در سفر از دنیا برود، به من خبر بدهند، من بر جنازه او نماز نمی‌خوانم. همین دین می‌گوید: اگر کسانی که توانایی دارند، یک روز را عمداً بخورند، تمام عمرشان نه، اگر تا آخر روزگار و پایان دنیا زنده باشند و روزه بگیرند، جبران آن یک روز که خوردند نمی‌شود.

در روایت داریم سفارش شده که ادم اگر به ماه رمضان رسید، دیگر مسافرت نرود. اگر هم می‌رود طوری باشد که در سفر روزه‌اش را بگیرد. مثلاً بعد از ظهر از وطنش برود، قبل از ظهر هم به آنجا برسد و قصد ده روز کند.

از امیرالمؤمنین(ع) روایت داریم که شیخ صدوق نقل کردند، امیرالمؤمنین فرمود: «لیس للعبد أن یخرج فی سفر إذا حضر شهر رمضان» (خصال/ج2/ص614) اگر ماه رمضان رسید، دیگر نباید مسافرت برود. حضرت به آیه شریفه سوره مبارکه بقره استدلال کردند. «فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ» (بقره/183) هرکس ماه رمضان را درک کرد، باید روزه بگیرد.

باز در حدیث دیگری شیخ صدوق در من لا یحضر و مرحوم کلینی در کافی دارد. از امام صادق(ع) است که فرمودند: وقتی ماه رمضان رسید جز در این موارد ضروری کسی مسافرت نرود. 1- جهاد در راه خدا، 2- یا سفر حج است. 3- مال قابل توجهی است که اگر انسان دنبالش نرود از بین می‌رود. 4- برادر ایمانی دارد، گرفتاری و مشکلی دارد. همین دینی که می‌گوید، مسافرت نرو، همین دین می‌گوید: اگر برادر مسلمانت گرفتاری دارد، به خاطرش مسافرت برو.

فصل گرما است، روزها بلند است. مشغول کار هستیم. خوب هست که کارفرماها مقداری تخفیف بدهند. اگر باور داریم خدا جبران می‌کند. شما کارگر ساختمانی داری، قرار بوده روزی هشت ساعت کار کند. شما بگو: ماه رمضان است. من دو ساعت برای خدا تخفیف می‌دهم. یقین داشته باش خدا جبران می‌کند و از جای دیگر می‌دهد. اگر می‌توانیم خودمان به خودمان تخفیف بدهیم. کسانی که کارشان دست خودشان است، اگر می‌توانیم خودمان ساعات کار خودمان را کم کنیم. حتی اگر می‌توانیم تعطیل کنیم.

یک کسی به امام(ره) گفت: این ماه رمضان روزها بلند است و خیلی گرما است. گفته بودند: ما وقتی روزه می‌گیریم به کار دیگرمان نمی‌رسیم. امام فرمودند: روزه خودش کار است. اگر واقعاً چاره دارند، خودشان تخفیف بدهند تا از روزه ماه رمضان لذت ببرند.

کسانی هستند که واقعاً نمی‌توانند از کارشان بزنند. این دو راه دارد. یک راهش این است که انسان مسافرت برود. ولو مسافرت عمدی باشد یعنی برای فرار از روزه باشد. البته گفتیم: مسافرت مکروه است. ولی در عین حال چاره نیست.یک کسی کار سنگین دارد و نمی‌تواند روزه بگیرد، می‌توانند صبح اول وقت 4 فرسخی مسافرت بروند. آنجا روزه‌شان را افطار کنند. وقتی برگشت دیگر وظیفه ندارد روزه بگیرد، در سفر افطار کرده و برمی‌گردد. کشاورزها، نانواها، اگر کسانی کار سنگین دارند، یک پیشنهاد است.

مطلب دیگر راجع به دخترخانم‌هایی است که سال اول است روزه می‌گیرند، روزها طولانی و گرم است و دخترخانم‌ها توانایی‌شان کم است. پدر و مادرها در خانه غذای خوب تهیه کنند. حتی داریم که به مردها توصیه شده که در ماه رمضان به خانواده‌هایتان توسعه بدهید. «وَ عَلَى الَّذینَ یُطیقُونَهُ» (بقره/184) اگر کسانی نمی‌توانند روزه بگیرند، توانایی ندارند، «فِدْیَةٌ طَعامُ مِسْکینٍ» قرآن می‌فرماید باید کفاره بدهد. اگر دختر خانمی توانایی روزه گرفتن ندارد، کفاره بدهد.

مرحوم آیت الله سید محمد کاظم طباطبایی یزدی(ره) در عروة الوثقی فرمودند: یکی از شرایط روزه این است که برای انسان ضرر نداشته باشد. شما یکوقت یقین داری روزه برای انسان ضرر دارد، یک وقت گمان دارم که 80 درصد، 90 درصد روزه برای من مشکل است. احتمال عقلایی می‌دهم که روزه برای من ضرر داشته باشد. نباید بگیرم. فرمودند: ضعف کفایت نمی‌کند. روزه گرسنگی و تشنگی دارد. اگر قابل تحمل است باید ضعف را تحمل کرد. تشویق خیلی اثر دارد. خواهش می‌کنم در امر روزه داری دختران سال اولی، تشویق کنید. هم خانواده و هم بستگان تشویق کنید.

یکی از عزیزان می‌گفت: خدمت آیت الله مکارم رسیدیم. از کتاب سال ولایتی برنامه‌ای در قم هست، کتاب‌هایی با موضوع اهل‌بیت (ع) معرفی می‌شود. خدمت ایشان رفتیم و گفتیم: امسال کتاب شما انتخاب شده است. ایشان فرمودند: من نزدیک هشتاد سال عمر کردم. هیچ آرزویی ندارم. دنبال پول و مقام و شهرت نیستم. ولی همین که می‌بینم شما به این کتاب توجه کردید، خوشحال شدم. تشویق از نه ساله تا نود ساله جایز است. خانم‌ها، آقایان را تشویق کنند. آقایان، خانم‌ها را تشویق کنند.

بزرگواری می‌فرمود: مواظب باشید نکند یک وقت در ماه رمضان آبروی ماه رمضان را ببریم. یعنی ما بداخلاقی کنیم، یک مرد یا خانم بد اخلاقی کند که بچه‌ها بگویند: این چه ماه رمضانی است؟ آبروی ماه رمضان را نبریم.

در ماه رمضان یکسری مراقبت داشته باشیم. حضرت در نهج‌البلاغه در بخش کلمات حکمت آمیز، کلمه 145 می‌فرماید: «کَمْ مِنْ صَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ صِیَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ» چه بسا روزه‌دارهایی که از روزه جز گرسنگی و تشنگی سهمی ندارند. فقط یک وظیفه شرعی انجام دادیم و هیچ ترقی و تکاملی نداشتیم. «وَ کَمْ مِنْ قَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ قِیَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ» چه بسا شب زنده دارانی که از شب زنده داری‌شان فقط بیدار بودن و خستگی کشیدند. «حَبَّذَا نَوْمُ الْأَکْیَاسِ وَ إِفْطَارُهُمْ» خوشا به حال آنهایی که می‌خوابند.  بعضی بیدارند اما بیداری‌شان به گناه کشیده می‌شود. روزه باشیم ولی فقط گرسنگی و تشنگی است. مراقبت اول این است که این وسایلی که ما در خانه‌هایمان آوردیم، نظیر ماهواره، اینها با دعا و قرآن و روزه و نماز و افطار و مراقبت چشم و گوش نمی‌سازد. حداقل در ماه رمضان جمع کنیم. ماه رمضان وسایل گناه را برداریم.

الآن اگر بگویند: اسرائیل با موشک چندین فلسطینی را به شهادت رساند، ما ناراحت می‌شویم و علیه این کار اسرائیلی‌ها خشمگین می‌شویم و تظاهرات می‌کنیم. ما در برابر موشک نظامی دشمن فریاد می‌زنیم. آنوقت در برابر موشک فرهنگی دشمن چه می‌کنیم؟ این همان دشمنی بود که در داستان تحریم به طفل بیمار سرطانی ما رحم نکرد. آنوقت چطور می‌شود که موشک فرهنگی‌اش را خریداری می‌کنیم و در خانه‌هایمان می‌آوریم؟

یکی از قضات محترم از دوستان ما بود. به من می‌گفت: آقای حسینی این پرونده‌های دادگاه خانواده را ببینید، چند درصد این طلاق‌هایی که امروزه انجام می‌شود، الآن از هر سه ازدواج یکی طلاق است. ایشان می‌گفت: چقدر از طلاق‌ها به خاطر خیانت‌هایی است که در خانواده‌ها است و این خیانت‌ها به خاطر دیدن برنامه‌های خانوادگی است. طری به ما القاء می‌کنند که هیچ چیزی برای ما قبیح نباشد. اصلاً گناه معنا ندارد. این همان شبیه خونی است که مقام معظم رهبری فرمودند.

حضرت امیر نشسته بودند، یک کسی سفره افطار امیرالمؤمنی را آورد.این سفره افطار کیسه‌ای مهر و موم شده بود. یک نفر گفت: آقا از شما انتظار نداشتیم، شما بخیل هستی؟ حالا کسی یک مقدار نان از بغل این بخورد، چیزی نمی‌شود. حضرت تبسمی کردند. فرمودند: دوست ندارم چیزی وارد معده من شود که مسیر تهیه آن را نمی‌دانم.

خدا مرحوم میرزا زاهد را رحمت کند. می‌گویند ایشان یک مبلغی را برای ماه رمضان کنار می‌گذاشتند. همه اموال ایشان صد در صد پاک بوده است. ولی یک مبلغی را کنار می‌گذاشته می‌گفته: من به پاکی این یقین دارم. این را برای خرجی رمضان گذاشتم. حداقل سفره رمضان ما حلال باشد. عزیزانی که هنوز خمس مالشان را ندادند، چه مانعی دارد. به اندازه سفره سحرمان پاک کنیم. به دفتر مراجع تقلید رجوع کنیم بگوییم: آقا، این پول ما را برای ماه رمضان حلال کنید.

مرحوم زاهد می فرمودند: در نجف دزدی بود ولی روزه می‌گرفت. دم افطار که می‌شد خانه می‌رفت و می‌دید همه اموالش دزدی است. گاهی یک دو ساعت از افطار می‌گذشت، افطار نمی‌کرد. به افرادی التماس می‌کرد و می‌گفت: من مال پاکی ندارم. شما یک چیزی به ما بدهید. مراقبت دوم این است که انشاءالله نان حلال سر سفره‌ها ببریم.

مراقبت سوم این است که یکی از مشکلاتی که روزه را برای ما ایجاد می‌کند، مسأله غیبت است. در کتاب تحف العقول از پیامبر نقل شده است: «وَ الْغِیبَةُ تُفَطِّرُ الصَّائِمَ وَ عَلَیْهِ الْقَضَاءُ» (تحف‌العقول/ص13) غیبت روزه را باطل می‌کند و قضا دارد. نه به این معنی که بگوییم باطل شد و غذایی هم بخوریم. اکثر فقها فرمودند پاداش معنوی‌اش کم می‌شود. اما قضای بعد از رمضان ندارد. اما پیغمبر فرمود: اگر غیبت کردی، گوشه دفترت بنویس، من روز سوم ماه رمضان غیبت کردم، این روزه باطل شد، بعد از رمضان قضایش را به جا آورم. بعضی از بزرگان مثل شیخ طوسی فرمودند: واجب است قضای روزه را برجای آورید.

خدا فیض کاشانی را رحمت کند. می‌فرمودند: یک قطره آب روزه را باطل می‌کند. غبار غلیظ، دود روزه را باطل می‌کند. انوقت می‌شود با آبروی مؤمن بازی کرد، روزه باطل نشود؟

کسی داشت غیبت می‌کرد. روزه بود. پیغمبر شنید، فرمود: برایش غذایی بیاورید. این چه روزه‌ای است؟!!!

مراقبت مهمی که باید بکنیم، روزه فقط عبادت فردی نیست. امیرالمؤمنین فرمودند: وقتی موقع افطار می‌شد، پیامبر می‌فرمودند: در خانه را باز کنید، هرکس می‌خواهد بیاید. امام سجاد فرمود: افطاری دادن به یک نفر از روزه بیشتر ثواب دارد.

در حالات پیامبر داریم، پیامبر از همه جود و سخاوتش بالاتر بود. بیشترین جود و سخاوت پیامبر در ماه رمضان بود. اگر کسانی اهل جود و سخاوت هستند، اوج سخاوتشان را باید در ماه رمضان نشان بدهند.

کسانی که توانایی دارند، در حد توان خودشان اطعام بدهند. کمک کنند. هرچه زودتر و بدون منت و آبرومندانه شروع کنند.

از پیامبر سؤال کردند که بهترین صدقه چیست؟ فرمودند: صدقه در ماه رمضان است. خیرات به پدر و مادر و بستگان هم در ماه رمضان انجام دهید.

امام سجاد(ع) یک روز که روزه می‌گرفتند، گوسفندی را قربانی می کردند، خود حضرت شخصاً آبگوشتی را درست می‌کردند. خودشان غذا را می‌چشیدند، این غذا را نزدیک افطار که می‌شد بین افراد توزیع می‌کردند. بعد می‌گفتند: افطار مرا بیاورید. افطار امام سجاد نان و خرما بود. ما اهل این کار نیستیم. ولی دیگران را شریک کنیم.

بیاییم در این ماه کمی از تجملات سفره‌های افطارمان کم کنیم و قدری هم به یاد دیگران باشیم. از خدا می‌خواهیم که به ما توفیق بدهد این مراقبت‌های ماه رمضان را در زندگی به جا آوریم.


  
  
   1   2      >