کارشناس:حجت الاسلام والمسلمین ماندگاری
تاریخ پخش: 93/03/28  

بسم الله الرحمن الرحیم
و صل الله علی محمدٍ و آله الطاهرین

همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود *** هرکس میان صحن حرم راه می‌رود
از هرچه غصه دارد و غم می‌شود رها *** هر زائری به خدمت این شاه می‌رود
وقتی فرشته‌های حرم بال می‌زنند *** از سینه‌ها شعله زده آه می‌رود
اینجا بهشت روی زمین فرشته‌هاست *** از کوهی تو فرشته به اکراه می‌رود
خورشید در طواف حرم چه دیدنی است *** هر شب به پای بوسی آن ماه می‌رود
باب الجواد راه ورودی به قلب توست *** حاجت رواست هرکه از این راه می‌رود

آقای شریعتی: سلام می‌گویم به همه‌ی بیننده‌های خوبمان، خانم‌ها و آقایان، به سمت خدای امروز خوش آمدید. یک سلامی به امام هشتم، امام رضا(ع) بدهیم. انشاءالله زیارت مشهد الرضا نصیب همه شما شود. حاج آقای ماندگاری سلام علیکم و رحمة الله.
حاج آقای ماندگاری: علیکم السلام و رحمة الله، بسم الله الرحمن الرحیم، و الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمدٍ و آله الطاهرین. من هم عرض سلام و ادب خدمت بینندگان عزیز دارم و همه کسانی که دوست دارند امروز سر سفره کریمانه امام کاظم، امام رضا و امام جواد و امام هادی(علیهم‌السلام) باشند. با خواندن دعای سلامت امام زمان به وجود نازنین حضرت توسل بجوییم و برای حضرت دعا کنیم. [دعای فرج] دسته گل صلواتی را نثار آقا و مولا و صاحبمان کنیم.
آقای شریعتی: در جلسات گذشته حاج آقا مطالبی را پیرامون مسأله حجاب بیان کردند و بازتاب‌هایی هم در بین پیام‌های شما داشته است. امروز به برخی از سؤالات شما می‌پردازیم. اول من دو انتقاد را بخوانم، بعد سؤالات را مطرح کنم.
سلام با تشکر از برنامه‌ی خوبتان،صحبت‌های ابتدایی حاج آقا در مورد بدحجابی خانواده ما را دلگیر کرد. شرایط جامعه‌ به گونه‌ای شده که همه دم از پاکی دل می‌زنند و حجاب را بیهوده می‌دانند. حرف‌های شما مهر تأییدی بود، بر آن حرف‌ها و بر آن نگاه‌ها. مگر می‌شود کسی در جامعه اسلامی زندگی کند، مدرسه اسلامی برود، قرآن بخواند، هیأت برود، ولی نداند مقدار پوشش خانم چقدر است. در صورتی که خانم تازه مسلمان که در بلاد کفر زندگی می‌کند، مقدار پوشش را می‌داند. وقتی شما از بدحجاب‌ها حمایت می‌کنید، از سایرین انتظاری نیست.
سلام چرا وقتی حرف از حجاب می‌شود، صریح نمی‌گویید که بدحجابی حرام است؟ اگر شما بخواهید با مسالمت بگویید، بقیه خانم‌ها هم به راه آنها می‌روند، برای آنکه آنها هم می‌گویند: قلب ما پاک است.  
حاج آقای ماندگاری: ما متشکریم از اینکه بحث را دنبال می‌کنند و از همه بزرگواران تقاضا داریم که هرچه فکر می‌کنند، عیب و ایرادی در کلام ما است، به ما متذکر شوند. چون نه تنها من، هیچ یک از مسؤولین در نظام جمهوری اسلامی، هیچ‌گدام از مردم از رهبر گرفته تا پایین، خودشان را معصوم نمی‌دانند. انتقاد هم یا درست است یا وارد نیست. اگر انتقاد وارد است، من خودم را اصلاح کنم. اگر انتقاد وارد نیست، دید آن برادر یا خواهر مؤمن خودم را اصلاح کنم.
من نمی‌گویم کلام من عیبی نداشته است، ولی حداقل بینندگان عزیز بدانند این برادر کوچکتان قصدش تطهیر بدحجاب‌ها نبوده است. قصدش تعدیل این نگاه بوده است. همه بدحجاب‌ها را در جامعه ما به عنوان بی‌دین، ضد انقلاب، ضد روحانیت، ضد مسجد و روضه و ضد ارزش‌های دینی ندانیم. به دلیل اینکه بخشی از زائران امام رضا از همین اقشار هستند. بخشی از آنهایی که در راهپیمایی‌های 22 بهمن و روز قدس می‌آیند از همین اقشار هستند. بخشی از معتکفین، نمازگزاران، زائران، کستمعان مجالس اهلبیت، از همین طیف هستند. اینها اهل نماز و روزه و عبادت هستند. وقتی به اینها می‌گوییم، نه اینکه پوشش را ندانند، یا کسی تحت تربیت حجاب قرار نگرفتند، یا غافل و جاهل هستند. بی‌دین نیستند. ما منظورمان این بود. ما می‌خواهیم روی اینها تأثیر مثبت بگذاریم. اگر بخواهیم اینها تکفیر کنیم و اینها را از دایره دیانت و انقلاب و ولایت و نظام خارج کنیم، دیگری چیزی نمی‌ماند. من حس می‌کنم این نگاه، نگاه اهل‌بیتی است. نگاه دین ما است که وقتی ما با اینها مواجه می‌شویم، انگی بی دینی نزنیم. یک اقلیتی از بد حجاب‌ها و بی‌حجاب‌ها با دین مشکل دارند، با انقلاب مشکل دارند. ما با آنها کاری نداریم.
ما نه دنبال حلال کردن بدحجابی حرام هستیم، و نه میدان دادن به بدحجاب‌ها. من مأمور انجام این کار نیستم. من فقط می‌گویم وقتی بدحجابی را دیدیم، نگوییم: این بی‌نماز هم هست. نگوییم: این ضد انقلاب است. این ضد ولایت است. این ضد امام حسین است. حقی نداریم از مجلس امام حسین بیرونش کنیم. من گفتم: بدحجابی این قطعاً گناه است، اما از این محسنات استفاده کنیم، نگاهمان را تعدیل کنیم.
این دهه آخر ماه شعبان ماه توبه و استغفار است. من این را برای خودم می‌گویم، انشاءالله هرکس می‌شنود برایش فایده داشته باشد. وقتی الآن ما در زندان می‌رویم، به آنهایی که در زندان هستند به چشم یک مجرم، یک آدمی که قطعاً وضعش از من خراب‌تر است، نگاه می‌کنیم. وقتی دیدن زندانی‌ها رفتم، تنها بودم. گفتم: خدایا اینها هم آدمیزاد هستند. به آنها گفتم: می‌دانید فرق من با شما چیست؟ با خنده گفتند: شما آن طرف میله‌ها هستی، ما این طرف میله‌ها هستیم. گفتم: نه! فرق من با شما این است که خطای شما لو رفته، خطای من لو نرفته است. معلوم نیست مقدار خطای من کمتر از شما باشد. من مقداری احتیاط کردم، خطای من لو نرفته است.آن طرف معلوم می‌شود، خطای چه کسی بیشتر بوده است؟ اینها زیر گریه زدند. گفتم: حالا که همه قبول کردیم، خطاکار هستیم، بیایید با هم توبه کنیم. آداب توبه را گفتم. تقاضا کردند روضه هم برایشان بخوانم. یک نفرشان کنار من آمد و گفت: من نوحه خوان بودم. بلند شدند سینه  زنی کردند. از بیرون زندان آمدند، گفتند: چه خبر است؟ گفتم: عده‌ای از دوستان امام حسین گرفتار شدند. شیطان اینها را مجروح کرده است. دست توسل به دامن اهلبیت زدیم ما را نجات بدهند. حتی به اینها گفتم: من با دوستان قوه قضاییه احوالپرسی دارم، می‌خواهید نامه بدهید، سفارش شما را بکنم؟ همه خوشحال شدند و گفتند: بله. گفتم: یک سؤال دارم. گفتم: خدا بالاتر است یا مسؤولین قوه قضاییه؟ گفتند: خدا. گفتم: پس یک نامه برای خدا بنویسید. مسؤولین زندان گفتند: چه خبر است؟ گفتم: اینها دارند با خدا حرف می‌زنند.
همسر من باحجاب است. یک خانم بد حجابی را دید، نگوید: من همه امورم درست است و او همه امورش غلط است. اما شاید اگر او یک غلط دارد که در ویترین است، من دو غلط دارم که پشت ویترین است. من می‌گویم: به اینها با تحقیر نگاه نکنیم.
الآن خانواده‌های می‌گویند: ما در خانواده‌ مان گرفتار هستیم. چه کنیم؟ می‌گویم: اول روی نقطه بدحجابی‌اش دست نگذار. این نقطه حساسیت او است، فرار می‌کند. جوان‌ها می‌گویند: شما فقط می‌خواهید به ما گیر بدهید و نصیحت کنید. جوان امروز نصیحت پذیر نیست. شما دست روی نقطه مثبت او بگذار. بگو: این که تو داری، من ندارم. من به زندانی‌ها گفتم: این اشکی که شما یکباره برای خدا ریختید، من نریختم. شما دلهایتان پاک است. نگویید: دل پاکی مجوز برای بی‌حجابی است. من چنین حرفی نزدم که این عزیز اینطور تذکر داده است! من نگفتم: هرکس دلش پاک است مجوز برای بدحجابی است. من می‌گویم: به دلیل اینکه آن ظاهر و ویترینش گناه آلود است، همه باطن او را به هم نریز. خوبی‌های دیگر او را بشمار.
در آسایشگاه بچه‌های معلول، من گاهی وقت‌ها دیدم یکسری از این خانم‌های بدحجاب، ماهی یکبار،ْ هفته‌ای یکبار در این آسایشگاه‌ها می‌روند. بچه‌ها را حمام می‌برند، تمیز می‌کنند، هدیه می‌برند. این یک ویژگی بی‌نهایت مثبت اینهاست. بدحجابی را تأیید نمی‌کنم، اما این ویژگی اینها قابل تأیید است یا نه؟ ما حتی به شیوه‌ی نازنین پیامبر اکرم استناد کردیم. در جامعه جاهلیت که سیاه‌ترین جامعه است، اول پیغمبر روی نقطه‌ها و فرهنگ‌های مثبت این جامعه دست گذاشتند. پیغمبر نگفتند: چرا دختران را زنده به گور می‌کنید. فرمودند: فرهنگ‌های شما مثل وفای به عهد، شجاعت و مهمان نوازی شما بسیار زیباست. بعد فرمودند: یک فرهنگ شما مقداری اشکال دارد. تعصب شما اگر به غیرت تبدیل شود بسیار زیبا می‌شود. بعد از این همه تأیید و تبدیل سراغ فرهنگ‌هایی آمدند که نه قابل تأیید و نه قابل تبدیل بود مثل زنده به گور کردن دختران، برده‌داری، شرابخواری، اینها را به مرور زمان تخریب کردند.
اگر می‌خواهیم بدحجاب‌های جامعه را اصلاح کنیم، یک راه این است. واقعاً آفت جامعه ما را پر کرده است. من بی‌جا می‌کنم بخواهم برحجابی را تأیید کنم. من می‌گویم: بی‌حجابی قابل تأیید نیست. این به معنای این نیست که هر بدحجابی را دیدیم، تخریبش کنیم. ما می‌توانیم بدحجاب را احیا کنیم. کسی که ترکش خورده را ترمیم می‌کنند. اینها هم ترکش خورده شیطان هستند. این یا غافل است، یا جاهل است، من گفتم: سراغ معاندها نمی‌رویم. آن طرف دنیا آنهایی که غافل و جاهل بودند، بیدار شدند. هنر پیشه آمریکایی، خواننده فرانسوی و ملکه زیبایی روسی، هر سه مسلمان و محجبه شدند. از این معلوم می‌شود فطرت پاک بوده است، ویژگی‌های زیبایی در وجودش بوده است، همه بدحجابی و بی‌حجابی‌هایش رو بنایی بوده است. زیر بنایی نبوده است. حالا آمده حاضر است شغلش و موقعیتش را از دست بدهد، برای اینکه این گوهر حجاب و عفافی که پیدا کرده است، از دست ندهد.          
آقای شریعتی: گفتند: وقتی در و دیوار یک جامعه از خانواده تا تلویزیون فریاد می‌زنند که زیبا باش تا دوست‌داشتنی شوی، زییا باش تا انتخاب شوی، نتیجه این می‌شود که ارزش و آدم‌ها خودشان را با ارزش‌ها هماهنگ می‌کنند، و نتیجه همان است که امروز می‌بینیم. در زمان مادران ما حجاب یک ارزش بود، و خانمی که حجاب داشت، محترم خوانده می‌شد و توجه داشته باشید که آدم‌ها در همه دوران‌ها سعی در گرفتن تأیید از دیگران دارند. آنهایی که ایمانشان بالاتر است دنبال تأیید خدا و اولیای خدا هستند، و پایین‌ترها دنبال تأیید اطرافیان هستند. به نظر من در جامعه ما از نهادینه کردن ارزش‌های حقیق غفلت شده و چاره آن انجام یک کار فرهنگی درست برای تحقق این موضوع است.
حاج آقای ماندگاری: من کاملاً صحبت این بیننده را تأیید می‌کنم. ما در قصه و معضل فرهنگی حجاب قائل به تقصیر هستیم. بیاییم هرکسی سهم خودش را پیدا کند. سهم جامعه در ترویج فرهنگ بدحجابی کاملاً محفوظ است. نه فقط رسانه، بلکه در مهمانی‌ها و بازار و مراودات و تمام ارتباطات، دانشگاه‌های ما، تا زیبا نباشی، در چشم نیستی. ایران در جراحی زیبایی مقام اول را دارد. چرا؟ چون همیشه ظاهر بین شدند. این سهم جامعه ما است. جامعه چیست؟ آیا جامعه هویتی مستقل دارد یاجامعه تک‌تک افرادی مثل ماست. ما جامعه را می‌سازیم. اگر هم ما از یک نقطه شروع کنیم، من از خودم شروع کنم، این فرهنگ را در وجود خودم اصلاح کنم. تمام زیبایی به زیبایی صورت نیست. چه بسا زیبا صورتانی که ذره‌ای اخلاق ندارند. اصلاً با این آدم نمی‌شود زندگی کرد و حرف زد. اگر ما باور کنیم که ارزش‌های دیگری هم باید در جامعه ما باشد، قطعاً وضعیت فرهنگ حجاب عوض می‌شود. فقط بدحجابی و عروسک بودن آدم را مقبول نمی‌کند. محبوبیت فقط به این زیبایی ظاهری نیست. سهم مراکز آموزشی و فرهنگی در جامعه ما چقدر است. ما یک محیط‌های خاص داریم. رسانه، دانشگاه، مدرسه، محیط‌های اداری ما محیط‌های خاص هستند. حرف بعضی از مردم این است که شما حریف خیابان نمی‌شوید، حریف ادارات که می‌شوید. در ادارت قانون بگذارید کسی آرایش نکند. مثل قانونی که برای ساعات اداری گذاشتید. مثل پلیس که باید حتماً لباس فرم تنش باشد. یکبار به یکی از مهماندارهای بزرگوار گفتم، شما می‌گویی: کمربند ببندید، خودتان کمربند نبندید، مردم می‌بندند. گفتم: پس چرا خودتان این تذکرتان را انجام نمی‌دهید؟ در محیط‌های اداری می‌توانیم این ارزش‌ها را حاکم کنیم. در حرم امام رضا این ارزش حاکم شده است. هرکس وارد حرم امام رضا شود این ارزش را می‌داند. در بعضی دانشگاه‌ها که وارد می‌شوی، نمی‌دانی اینجا سالن عروسی است، یا دانشگاه است؟  
یکی از دوستان ما می‌گفت: در یکی از دانشگاه‌های انگلستان، در فضای دانشگاه پلاکارت زده بودند، اینجا جای درس خواندن است. در یک محیط آموزشی باید قوانین آموزشی باشد. در ادارات، در محیط‌های آموزشی، در رسانه ما که این همه خدمت می‌کند، انصافاً هم رعایت شده، فقط در فیلم‌ها و سریال‌ها رعایت نشود، در محیط رسانه، مثل فیلم‌بردارها و تهیه‌کننده‌ها و غیره هم رعایت شود. اصل حاکم اینجا ارزش حجاب باشد. حداقل حجاب رعایت شود. با آرایش و لباسی که می‌خواهند عروسی بروند، اینجا نیایند. محیط‌های اداری، محیط‌های عمومی، محیط‌های فرهنگی، محیط‌های آموزشی مقصر هستند.
در پیام‌ها گفتند: دخترم تا زمانی که در دبیرستان بود، می‌توانستیم حریفش شویم. همینکه وارد دانشگاه شد، نمی‌توانم حریف او شوم. چطور در دانشگاه حضور و غیاب را اجباری می‌کنیم؟ قانون حجاب را هم در دانشگاه بگذاریم.
من بارها در امر به معروف و نهی از منکر گفتم. تعبیر قرآن امر است، امر یعنی یک قدرتی باشد. ضمن اینکه این امر باید فرهنگ‌سازی شود، هیچ شرطی ندارد. حجاب اجباری به درد نمی‌خورد. الآن بی‌حجابی دارد اجباری می‌شود. یعنی آن کسی که حجاب دارد، انگشت نما می‌شود. «یَأْمُرُونَ بِالْمُنْکَرِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوف‏» (توبه/67) امام صادق ما را از این زمان ترساندند. ما نمی‌گوییم مثل اول انقلاب همه دکمه‌هایشان را تا بالا ببندند، همه خانم‌ها با چادر و مقتعه باشند، ما می‌گوییم: با آرایش نیایند. این روسری‌ها که سرشان است برای عروسک‌هایشان است. چهار، پنجم موهایشان بیرون است.
در دین ما گفته شده از روزی که من و شما مجرد بودیم، دوران نوجوانی و به تکلیف رسیدیم، برای تربیت بچه‌مان که یک عنصر آن تربیت حیا و حجاب و عفت است باید به فکر بودیم. یعنی دختر و پسر امروز ما از سیزده، چهارده سالگی، باید خودشان را به گونه‌ای تربیت کنند، که به فکر حیا و عفت فرزند پنج سال دیگر خودشان باشند. یعنی دوران جوانی‌اش، ازدواج، انعقاد نطفه‌اش، بارداری‌اش،  دوران شیرخوارگی‌اش، تا اینکه هفت سال سوم منطقی قبول کند. ما این دستورات دین را رعایت نکردیم، تا هشت سالگی هم مثل عروسک راه بردیم، گفتند: نه سال نشده که تکلیف شود. یک ماه بازی جام جهانی بستگی به چهار سال تمرین دارد. ما روزی که تکلیف می‌رسیم، نمی‌شود تمرین کنیم. باید قبلش تمرین کنیم. اگر دختر من و شما نه سالگی به تکلیف می‌رسد، پسر من و شما 15 سالگی به تکلیف می‌رسد، باید از سه، چهار سال قبل تمرینش را شرواع کنیم. این کارها را نکردیم، حالا می‌گوییم: چرا جامعه اینطور شده و ما حریف بچه‌مان نمی‌شویم. در جامعه اروپا و آمریکا بی‌حیایی و بی عفتی خیلی بدتر است. من جوان‌های پاکدامنی را سراغ دارم، از ایران رفتند در دانشگاه‌های آنجا درس می‌خوانند، عفت و حیایشان را حفظ کردند. چرا؟ چون گوهر عفت و حیا را در جامعه نگرفتند، با شیر از مادر گرفتند. با نطفه از پدر گرفتم. ما این تقصیرات خودمان را نادیده می‌گیریم، می‌گوییم: شما آخوندها کم کاری کردید. ما دستمان را بالا می‌بریم. حوزه و روحانیت هم کم‌کاری کرده است. رسانه هم در بحث حجاب و حیا کم کاری کرده است. دانشگاه‌ها و جامعه هم کم کاری کردند. ولی همه کم کاری‌ها یک طرف، کم‌کاری خودم در خانواده یک طرف است. فرزندانی هستند که می‌آیند و می‌گویند: حاج آقا ما باید به پدر و مادرمان تذکر بدهیم که یک مقدار بهتر در خانه لباس بپوشید. دختر می‌گوید: ما باید یک طور به پدرمان بفهمانیم که در خانه نیمه لخت راه نرو. پسر می‌گوید: ما باید به مادرمان بگوییم، در خانه لباس مناسبت‌تری بپوش. باز معنای این حرف این نیست که خانم‌ها در خانه با چادر راه بروند. آقایان هم با کت و شلوار راه بروند. راجع به حجاب همه کم کاری کردیم. همه باید استغفار کنیم و بگوییم: «استغفرالله ربی و اتوب الیه». شیطان فرصت طلب است. ما کم کاری می‌کنیم و او فرصت طلبی می‌کند. نباید فضای جامعه‌ای که 300 هزار شهید داده اینگونه باشد که همه دلشان به درد بیاید.              
آقای شریعتی: صفحه 116 مصحف شریف، آیات 46 تا 50 سوره مبارکه مائده در سمت خدای امروز تلاوت می‌شود. باز می‌گردیم به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
«وَ قَفَّیْنَا عَلىَ ءَاثَرِهِم بِعِیسىَ ابْنِ مَرْیَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَینْ‏َ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَئةِ  وَ ءَاتَیْنَاهُ الْانجِیلَ فِیهِ هُدًى وَ نُورٌ وَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَینْ‏َ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَئةِ وَ هُدًى وَ مَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِینَ(46) وَ لْیَحْکمُ‏ْ أَهْلُ الْانجِیلِ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فِیهِ  وَ مَن لَّمْ یحَْکُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَئکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ(47) وَ أَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقّ‏ِ مُصَدِّقًا لِّمَا بَینْ‏َ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتَابِ وَ مُهَیْمِنًا عَلَیْهِ  فَاحْکُم بَیْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ  وَ لَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَکَ مِنَ الْحَقّ‏ِ  لِکلُ‏ٍّ جَعَلْنَا مِنکُمْ شرِْعَةً وَ مِنْهَاجًا  وَ لَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَکُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَ لَاکِن لِّیَبْلُوَکُمْ فىِ مَا ءَاتَئکُمْ  فَاسْتَبِقُواْ الْخَیرَْاتِ  إِلىَ اللَّهِ مَرْجِعُکُمْ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ فِیهِ تخَْتَلِفُونَ(48) وَ أَنِ احْکُم بَیْنهَُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ وَ لَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَ احْذَرْهُمْ أَن یَفْتِنُوکَ عَن بَعْضِ مَا أَنزَلَ اللَّهُ إِلَیْکَ  فَإِن تَوَلَّوْاْ فَاعْلَمْ أَنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ أَن یُصِیبهَُم بِبَعْضِ ذُنُوبهِِمْ  وَ إِنَّ کَثِیرًا مِّنَ النَّاسِ لَفَاسِقُونَ(49) أَ فَحُکْمَ الجَْاهِلِیَّةِ یَبْغُونَ  وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُکْمًا لِّقَوْمٍ یُوقِنُونَ(50)»
ترجمه آیات:    
«و باید که اهل انجیل بر وفق آنچه خدا در آن کتاب نازل کرده است داورى کنند. زیرا هر کس به آنچه خدا نازل کرده است داورى نکند، از نافرمانان است. (47) و این کتاب را به راستى بر تو نازل کردیم تصدیق‏کننده و حاکم بر کتابهایى است که پیش از آن بوده‏اند. پس بر وفق آنچه خدا نازل کرده است در میانشان حکم کن و از پى خواهشهاشان مرو تا آنچه را از حق بر تو نازل شده است واگذارى. براى هر گروهى از شما شریعت و روشى نهادیم. و اگر خدا مى‏خواست همه شما را یک امت مى‏ساخت. ولى خواست در آنچه به شما ارزانى داشته است بیازمایدتان. پس در خیرات بر یکدیگر پیشى گیرید. همگى بازگشتتان به خداست تا از آنچه در آن اختلاف مى‏کردید آگاهتان سازد. (48) میانشان بر وفق آنچه خدا نازل کرده است حکم کن و از خواهشهاشان پیروى مکن و از ایشان بپرهیز که مبادا بفریبندت تا از بعضى از چیزهایى که خدا بر تو نازل کرده است سرباز زنى. و اگر رویگردان شدند بدان که خدا مى‏خواهد آنان را به پاداش برخى گناهانشان عقوبت کند، و هر آینه بسیارى از مردم نافرمانند. (49) آیا حکم جاهلیت را مى‏جویند؟ براى آن مردمى که اهل یقین هستند چه حکمى از حکم خدا بهتر است؟ (50)»
آقای شریعتی: انشاءالله زندگی همه ما منور به نور قرآن باشد. اشاره‌ی قرآنی امروز را حاج آقای ماندگاری بفرمایند و در خدمت شما هستیم.
حاج آقای ماندگاری: در آیه 48 می‌فرماید: «وَ لَاکِن لِّیَبْلُوَکُمْ فىِ مَا ءَاتَئکُمْ» با آنچه به شما دادیم، شما را امتحان می‌کنیم. زیبایی که خدا به مردها و زن‌ها داده است، یک فضیلت نیست. از فضل خدا هست ولی فضیلت نیست. «هذا مِنْ فَضْلِ رَبِّی لِیَبْلُوَنی‏» (نمل/40) اینجا می‌فرماید: آنچه به شما دادیم، برای امتحان شما دادیم.اگر از این امتحان خوب بیرون بیایید، این زیبایی برای شما می‌ماند. ولی اگر از این امتحان بیرون نیایید، این زیبایی در آخرت برای شما تبدیل به یک زشتی می‌شود که هیچکس شما را تحمل نمی‌کند. «فَاسْتَبِقُواْ الْخَیرَْاتِ» در رابطه با خیرات سه تعبیر در قرآن هست. یکجا فرموده: اهل خیر باشید. یکجا می‌فرماید: «یُسارِعُونَ فِی الْخَیْرات‏» (آل‌عمران/114) یکی حرکت در خیرات، یکی سرعت در خیرات، یکی سبقت در خیرات است.
در آستانه ماه مبارک رمضان هستیم. بیاییم سبقت در خیرات را خیرات فرهنگی بدانیم. چون تا می‌گوییم: خیرات، مردم فکر می‌کنند باید پول بدهیم، غذا بدهیم، لباس بخریم. هر خانم محجبه این ماه رمضان برای خودش تکلیف درست کند، لذت‌هایی که خودش از حجاب برده است، که انشاءالله برده است، به یک خانم بدحجاب با محبت بگوید. هر خانم محجبه‌ای یک خانمی را که معمولاً هم در جلسات قرآن و ماه رمضان می‌آیند، او را اقامه حجاب و حیا کند. از آقایان هم هر مرد ی یک آقایی که حس می‌کند ایشان خواهرش، همسرش، دخترش بدحجاب است، روی او کار کند. این ماه رمضان را حتی شده اگر یک پولداری بگوید من حاضرم به یک تعدادی چادر و مقنعه به خانم‌ها هدیه بدهم. در این ماه مبارک رمضان، گویندگان بگویند، نویسندگان بنویسند، هنرمندان کار هنری کنند. حتی گویندگان رسانه همه بیایند دست به دست هم بدهیم، پدر و مادرها خسته نشوند، پولدارها در این زمینه پول خرج کنند، هدیه دهنگان هدیه‌هایشان را متناسب با فرهنگ حجاب بدهند. در ماه مبارک رمضان بتوانیم این معضل جامعه را کمرنگ کنیم.
در این معضل همه مقصر هستیم. بیایید در اصلاح این معضل همه شریک شویم. رفع بد حجابی بار سنگینی است. یک روز پیامبر(ص) از شیطان پرسیدند: ابزار تو برای گول زدن مردم چیست؟ گفت: بی‌عفتی زنان است. معلوم می‌شود به اندازه‌ای که شیطان روی بی‌عفتی زنان کار می‌کند، روی هیچ چیز دیگر کار نمی‌کند. خطاب من به خواهران و مادرانی و دختر خانم‌هایی است که یقین دارم همه آنها خدا را دوست دارند. فاطمه زهرا را دوست دارند. من از اینها سؤال می‌کنم که دوست دارید برای گول زدن دیگران ابزار شیطان باشید؟ اگر شما مادر خوبی باشید، اگر همسر خوبی باشید، اگر دختر خوبی باشید می‌توانید ابزار دست خدا برای هدایت دیگران باشید. سنت الهی نصرت دین و هدایت خلق است. ما می‌توانیم واسطه سنت الهی شویم. خانم‌ها در این واسطه بودند، توفیقشان بیشتر است. چون مادر و مربی هستند. حیف نیست این خانم و این بانو احتمال بده که این بدحجابی و بی‌حجابی‌اش یک آسیب می‌زند به اینکه این می‌تواند واسطه هدایتی شود یا واسطه نصرت دین شود.
دعایی که در دهه آخر ماه شعبان سفارش شده جلسه قبل هم گفتیم، باز هم می‌گوییم «اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ» خدایا اگر تا این لحظه از ماه شعبان ما و همه بینندگان و ملتمسین و دعا را نبخشیدی، به آبروی صاحب این ماه یعنی رسول الله، ما و همه ملتمسین دعا و اموات را ببخش و بیامرز تا برای انتظار آقایمان امام زمان(ع) آماده باشیم.
آقای شریعتی:
راز خلقت همه پنهان شده در عین علی است *** کهکشان‌ها نخی از وصله‌ی نعلین علی است
والحمدلله رب العالمین، و صل الله علی محمدٍ و آله الطاهرین.