مشق زندگی

درکلاسی به وسعت زندگی درس می خوانیم وبه درازای عمرمان مواد درسی مان عقیده است وعمل ! معلم ما تکالیف شبانه روزی داده است به صورتهای مختلف .اگر هر روز هم دفتر مشقمان را نبیند بالاخره روزی خواهددید اصلا نیازی به دیدن نیست با چشم خاصی که دارد همان لحظه که می نویسیم می بیند یعنی دفتر وکاغذ وکتاب ودست وانگشتانمان همه وهمه پیش چشم او گشوده می شود .

اگر هم تقلب کنیم می فهمد .اگر هم کم بنویسیم یا جا بیندازیم یا00000 همه را می داند.مشق ما همان تکلیف ماست ما مکلف هستیم وچه خوب!

به کسانی تکلیف نمی دهند وبه حال خودشان می گذارند که از رشد علمی وانسانی وپیشرفت وآینده آنها مأیوس باشند می گویند : بگذارید به حال خودشان بگردند .اما 0000از کسانی هم سختگیری می کنند که آنان راشایسته ، دارای زمینه ، مستعد وقابل بشناسند.هرچه زمینه رشد وقابلیت بیشتر باشد تکالیف سنگین تر وکنکور وپذیرش سخت تر .

پس چه جای ناراحتی است ؟ تکلیف پیامبران وامامان واولیاء خداسنگین تر از همه بوده است درکارگزینی خدا مورااز ماست می کشند .حساب خیلی دقیق است .چرا انجام تکالیف برایمان سخت باشد؟ واصلا چرا فرار از برنامه ودستور ؟مگر نه اینکه نتیجه اش عاید خودمان می شود؟ بچه هایی که مشق نمی نویسند یادرنوشتن دقت کافی ندارند وبد خط وغلط می نویسند ضررش را خودشان می بینند .باید متواضعانه از استاد سرمشق گرفت .شب وروز ودرسفر وحضر ودرخانه واداره وبازار ومدرسه آن الگو را همراه داشت ونوشت ونوشت وتمرین کرد وممارست داشت تااین مشق نویسی دست ما رابه عمل صالح عادت دهد وچشممان خوب ببیند وگوشمان خوب بشنود وخوبیها راهم بشنود وخطمان درست باشد نه کج ومعوج !….

البته معلممان مهربان است وباانصاف .تکلیف ومشق رابه اندازه توان وطاقتمان می دهد اگر هم گاهی جریمه می کند تقصیر خودماست تازه آن هم به نفع ماست هم مواظب تر می شویم هم پخته تر .

به هرحال مانیازمند تمرین هستیم این تمرینها گاهی وقت گیر است وانسان راازبرخی بازیها وتفریحات وفیلمها وتماشاها بازمی دارد ولی ….همه اش که نباید بازی کرد وتماشاکرد … آن هم حد ومرزی دارد.معلممان نمی خواهد چنان به نوشتن وانجام تکلیف سرگرم باشیم که از محتوای مشق غافل شویم هدف خودنوشتن نیست نتیجه آن مقصود اصلی است .

چسبیدن به پوست ورها کردن مغز درست نیست حتی مشق نماز پوستی دارد ومغزی تکلیف قرائت قرآن هم همچنین ظاهری دارد وباطنی .کلا دین که مشق زندگی ماست پوستی دارد ومغزی ونباید ظاهر آن مارااز درون ومغز غافل سازد دینداری همان بیست گرفتن درکلاس زندگی است تا می توان نمره 20 گرفت چرا صفر بگیریم ؟ روزی هم کارنامه به دستمان خواهند داد خداکند آن روز شرمنده نباشیم وبتوانیم کارنامه قبولی خودرا درکلاس زندگی ودردرسهای استاد آفرینش به همه نشان دهیم وافتخار هم کنیم .                        استاد جواد محدثی ، از همدلی تا همراهی