باید دراحساس مسئولیت کردن ، درتوجه به لحظه های زمان داشتن، دربهره گیری از زمان، دراستفاده از امکانات، الگوی همه همکاران خود باشد .
شکل وشیوه برخورد با کارهای روزانه می تواند بهترین ومؤثرترین عامل برای تحرک ویا رکود فعالیتها درداخل تشکیلات باشد وبخش قابل توجهی از آموزشها وهدایتها را درعمل بگنجاند وبه اصطلاح با شیوه غیر مستقیم از طریق عمل هدایت کند وچون اودرمعرض دید وقضاوت دیگران است مسئولیت رهبری تشکیلات رابرعهده دارد، نوع برخورد های اودرجهت مثبت یا منفی می تواند با سرعتی هرچه بیشتر برروحیه دیگران تأثیر بگذارد.
برهمین اساس هرگاه مدیر ازروی بی میلی وبی تفاوتی باکارها برخورد نماید سلامت سازمان رادرمعرض خطر قرارخواهدداد زیرا بی تفاوتی آفتی است که به سرعت دراندام تشکیلات سرایت می کند وکلیه سلولها را به بیماری وافسردگی مبتلا می سازد.
به خاطر جلوگیری از بیماری واگیر بی تفاوتی وعدم احساس مسئولیت ونیزایجاد شور وتلاش درواحدهای مختلف باید رأس تشکیلات که سرپرست است برخوردی زنده فعال ومسئولانه با کار بنماید تا به اندام واعضاء دیگر نیرو ونشاط لازم رابرساند.
برای چنین منظوری مدیر هرگز نباید کارهای امروز را به فردا بیندازد زیرا اینگونه برخورد درحوزه مسئولیت نشانه عدم تعهد وآغاز یک فاجعه تشکیلاتی است مدیری که کارهای روزانه را به فردا اندازد طبیعی است که اگر بقیه دستیاران اوکارها را به پس فردا انداختند قادربه اعتراض وبازخواست نخواهدبود چون از قدیم گفته اند رطب خورده منع رطب کی کند.
این موضوع روشن است که برای هرروزی کاری مخصوص همان روز وجوددارد که اگر آنرا انجام ندهیم طبعا باید از
فرصتهای دیگر استفاده کنیم که آن فرصتها نیز کارخود را می طلبند نه کارهای گذشته را .درواقع کار به فردا انداختن به این معناست که کارهای فردارا انجام ندهیم.
آیا کسیکه کارهای امروز را به فردا می اندازد ویا مراجعین امروز را وعده فردا می دهد می داند که فردا چه خواهدشد ؟ زنده است یامرده؟ قادر است یا عاجز ؟ مسئول است یاغیر مسئول ؟ حضرت علی (ع) فرموده است :حاجت محتاج را به تأخیر مینداز زیرا می گویندنمی دان یاز اینکه فردا برای تو واوچه پیش خواهدآمد.
می گویند به یکی از پادشاهان که از مسند قدرت بزیرش کشیده بودند پرسیدند چه چیز باعث گردید تاحکومت راازتو بگیرند؟
گفت :عامل اصلی درزوال حکومت من این بود که کارامروز را به فردا می انداختم وچون کارهای گذشته رادرفردا قادربه انجامش نبودم خرابی ونابسامانی حوزه حکومت ومدیریت مرافراگرفت ولذا هرروز باید از مردم عذرخواهی والتماس می کردم که خرابی کارها به خاطر نداشتن فرصت می باشد وعاقبت مردم هم تحمل این وضع را نکرده ومرااز سلطنت کنارگذاشتند.
امام صادق (ع) فرمود: برای هرروز کار همانروز را انجام بده که رعایت این روش مایه رشد تو خواهدشد.
سرور آزادگان ورهبر مؤمنان حضرت علی (ع) درنامه خود به مالک اشتر اینگونه توصیه می فرماید: ای مالک کارهرروز را همان روز انجام بده چون برای هرروز کاری مخصوص است.
نگرشی برمدیریت اسلامی –سید رضا دامغانی ص 149
شاید سخترین چیزها برای انسان مسئله شناختن اینکه کارش را چگونه شروع کند باشد وخیلی از اوقات درتفکر دراین باره بیهوده از بین می رودمثلا دانش آموزی درسی را شروع می کند پس از مدتی از آن خسته می شود وبرایش دشوار می نماید سپس آنرا رها می کند وبه موضوع دیگری می پردازد زمان درازی رابه این روش می گذراند پیش از آنکه به جدیت به کاری ویا موضوعی مشغول شود خود شروع به کار عادتا مشکل است به خاطر تمرین وعادت نداشتن یابه این جهت که شروع به کار انتقال از راحتی به کاری است که برشخص سخت است.
درمان مسئله اول یعنی چگونگی شروع به کاربه این است
ووجوه ترجیح رامورد مطالعه قراردهد ونتیجه رابرآن مترتب نماید آنگاه تصمیمی نیرومند اتخاذ کند که تردید درآن راه نیابد وهروقت با مشکلی مواجه شد تسلیم ورام نفسش نشود تا اینکه نفس اورا از تصمیمش منصرف نکند اما کسی که شروع برایش مشکل می نماید وخود را منصرف از کار می بیند از جمله اموری که برایش مفید است اینکه فصلی از کتابی را که اورا به عمل برانگیزاند وتشجیع کند مطالعه کند یاقطعه شعری بخواند که اورا به تلاش متمایل نماید ونشاط رابه اوبازگرداند یاعواقب ونتیجه های سستی وکاهلی ونتایج تلاش را درذهنش ترسیم کند یا کسانی رابیاد آ.ورد که براثر سعی وتلاش درزندگی به نبوغ رسیدند.
برآدمی است که چون خواست به کار پردازد با تمام وجودش به کار شروع کند سپس جایی را انتخاب کند که دوراز سروصدا وشور وغوغا باشد وخالی از مناظر ومکانهایی که نگریستن به آن شخص رااز کار بازمی دارد وبدان مشغول می کند وجایی نباشد که ذهن راازتمرکز دور کند وباعث اعراض وروی برگردانیدن از کارشود.
درچنین هنگامی است که اگر کار راآغاز کند راه دور ودراز پیروزی رادرنورددوره صد ساله را یکشبه طی کند پس از آن دوام واستمرار کاربایسته است واین تنها باداشتن اراده ای آهنین وثابت واستوار ممکن خواهدشدوآنچه انگیزه استمرار می شود این است که کار متناسب با خودش راانتخاب کند کاری که استعدادش رادارد وبه آن علاقمند وبه فائده آن آگاه است بیشتر اسباب به ستوه آمدن از کار به انتخاب بدبرمی گردد.
