قرآن دو نشانه برای جامعه الهی واسلامی ذکر می کند ‹‹ امربه معروف ونهی از منکر ›› .جامعه اسلامی جامعه ای است که درآن همه افراد نسبت به سرنوشت یکدیگر حساسیت دارند آنها می دانند که سعادت وسلامت فرد از سعادت وسلامت جامعه جدا نیست اگر محیط زندگی اجتماعی سالم نباشد ناپاکی ونادرستی وفقروفساد به سراغ همه خواهدآمد پس باید هرکس مراقب باشد ودائما دیگران را به پاکی ودرستی وراستی دعوت کند واز هر آنچه ناپسند وناشایست است بازدارد همه باید خودرا نسبت به دیگران متعهد بدانند وهمه باید چنین تصور کنند که چوپان جامعه خویشند.جنگ درراه برقراری حکومت اسلامی ودردفاع از چنین حکومتی درواقع امربه معروف ونهی از منکر است زیرا هیچ معروفی درجامعه پسندیده تر از حکومت صالح وهیچ منکری ناپسندتر از حکومت فاسد نیست امام حسین (ع) هنگامی که باخانواده وعزیزان خود قدم به میدان جهاد وشهادت نهاد اقدام خود راامربه معروف ونهی از منکر معرفی کرد .کسانی که به خدا اعتقاد ندارند وهمه چیز وهمه کس رابرای خود می خواهند وحساسیتی نسبت به خوبی وبدی جامعه از خود نشان نمی دهند پیداست که از بوجود آمدن چنین جامعه ای ناخشنودند آنان برا یحفظ مقام وموقعیت خود باهرکس که بگوید خدای من الله است مبارزه می کنند تامبادا کارازایمان به خدا به نماز وزکات وامربه معروف ونهی از منکر کشیده شود برای تأسیس ودفاع از چنین جامعه ای است که خداوند به مؤمنان اذن واجازه جهاد داده است این جنگ وجهاد خونریزی وخون آشامی به قصد کشورگشایی ودست یافتن به ثروتهای طبیعی ملتها وتسلط برتوده های مردم واقتصاد وفرهنگ نیست بلکه جنگی برای نماز وزکات وامربه معروف ونهی از منکر ودرواقع دفاع از صلح وآزادی حقیقی ودریک کلمه دفاع از خداپرستی است.
