شواهد تاریخی نمایانگر آن است که اقتصاد دانان به اعتبار حساسیت به مفهوم کار آفرینی به مقوله بهره وری پرداخته اند و برای اولین بار ژان باتیست سه ، کار آفرین را کسی می داند که منابع اقتصادی را از حوزه ای با بهره وری پایین تر به حوزه ای با بهره وری بالاتر منتقل می کند .شومپیتر نیز در کتاب نظریه اقتصاد توسعه .کار آفرین را کسی می داند که با تخریب خلاق ساختارهای سنتی تولید . ساختار جدیدی با اتکا به نوآوری های علمی . فنی . سازمانی خلق می کند .در طی نیم قرن گذشته نیز همه نظریه پردازان رشد و توسعه نسبت به روندهای بهره وری در سطح ملی با حساسیت برخورد کرده اند.نظریه پردازان دانش مدیریت نیز بهره وری را نسبت ستانده به هر یک از عوامل تولید ( نیروی کار . سرمایه . هریک از مواد اولیه و مدیریت ) دانسته و به بهره وری به منزله یک جهت گیری فکری نگاه می کنند که استفاده موثر از هر یک از عوامل تولید را در جهت بهبود وضع موجود مورد نظر قرار می دهد بدیهی است که اندازه گیری بهره وری منوط به فراهم بودن یک نظام کار آمد تولید آمار و اطلاعات یک نظام درونزای علمی و فنی تولید . شفاف بودن فرآیند های تصمیم گیری و تخصیص منابع . اشتغال کامل عوامل تولید . امنیت اقتصادی و اجتماعی و نظامهای پیشرفته تحقیق و توسعه می باشد .
بهره وری از جمله مفاهیمی است که در ادبیات مدیریت و توسعه در دهه های اخیر مورد
استفاده فراوان بوده است برای این مفهوم تعاریف گوناگونی در ادوار مختلف ارایه گردیده است یکی از قدیمی ترین تعاریف . تعریفی است که سازمان همکاری اقتصادی اروپا در سال 1950 به صورت زیر ارائه کرده است . بهره وری شاخصی است که از تقسیم ستانده به یکی از عوامل ورودی تولید به دست می آید بنابراین می توان از بهره وری سرمایه . بهره وری مواد خام یا بهره وری نیروی انسانی بسته به اینکه رابطه ستانده با کدامیک از عوامل فوق مد نظر باشد سخن به میان آورد بعدها سازمان بهره وری ژاپن ( JPC ) یکی از کامل ترین تعاریف را ارایه کرده است تعریف به صورت زیر است :
بهره وری عبارت است از به حداکثر رسانیدن استفاده از منابع . نیروی انسانی . تسهیلات و غیره به طریق علمی برای کاهش هزینه های تولید . گسترش بازارها . افزایش اشتغال به منظور افزایش دستمزدها ی واقعی و بهبود معیارهای زندگی آن گونه که به نفع کارکنان . مدیران و مصرف کنندگان باشد .تعریفی که سازمان بهره وری آسیایی از بهره وری دارد عبارتست از : بهره وری یک رویکرد توسعه است به این معنی که باید از نتایج آن . تولید کننده (سهامداران . مدیران و کارکنان ) و مصرف کننده هر دو منتفع شوند و در نهایت افزایش بهره وری باید به ارتقا، سطح زندگی شهروندان ( کارگران ، مدیران ، کارمندان و مشتریان 000 ) بینجامد
