بی شک در مسیر رشد و کمال ، رو ح و قوی ساختن آن از مهم ترین مسایلی است که باید به آن توجه کرد زیرا پایه و زیربنای وجود انسان را تشکیل می دهد به همین خاطر قبل از هر چیز روح انسان باید تغذیه و تقویت گردد و این تغذیه و پرورش روحانی را دعا و مناجات بهتر از هر چیز دیگری تامین می کند .
دعا کلید اتصال به عظیم ترین منابع انرژی و قدرت است دعا واسطه ای است که قلب ما را به مرکز فیض و قدرت الهی متصل می کند .
این اتصال و ارتباط هر چه محکم تر و با توجه و تمرکز بیشتر صورت گیرد جریان و سریان نیروی الهی در وجود ما بیشتر خواهد بود برای دست یافتن به قوای مکنون در دعا برداشتن پنج قدم ضروری است :
قدم اول : دعا کن و درباره آن تفکر نما دعا ها و مناجات های پیامبران و مظاهر مقدسه الهی را که از عظیم ترین قوا برخوردار هستند تلاوت کن سپس لحظاتی در سکوت به اندیشه و تفکر فرو رو .
قدم دوم در این وقت تصمیمی به ذهنت خطور می کند آن را به خاطر بسپار این تصمیم معمولا زاییده آن اندیشه و تفکر است و ممکن است در ابتدا تقریبا غیر عملی به نظر برسد اما چنان چه به نظرت رسید که پاسخی است به دعای تو یا راه حلی است بر مشکل تو ، آن گاه قدم بعد را بی درنگ بردار .
قدم سوم : اراده کن تا تصمیم خود را عملی سازی بسیاری در این مرحله کوتاهی می کنند تصمیمشان که داشت به اراده می گرایید سست می شود و به صورت آرزو یا امیدی ناشناخته در می آید ، اراده که حاصل شد بی تامل قدم دیگر را بردار
قدم چهارم : ایمان داشته باش و یقین کن که قوای درونی به حرکت در خواهد آمد راه درست پدیدار خواهد گشت اندیشه خوب ، پیام صحیح ، اصل متین و کتاب حق به تو ارزانی خواهد گردید و مطمئن باش آن چه خیر است به وقوع خواهد پیوست بلافاصله بعد از فراغت از دعا قدم پنجم را بردار .
قدم پنجم : در نهایت عمل کن آن گونه که گویی تمناهایت بر آورده شده است با نیروی بی پایان و خستگی نا پذیر به عمل بپرداز در حین عمل به مغناطیسی تبدیل خواهی شد که پیوسته نیروی بیشتری را به سوی تو جذب می نماید تا آن جا که به صورت مجرای غیر قابل انسدادی در خواهی آمد که قوای الهی در آن جریان دارد .
بسیاری دست به دعا بر می دارند اما به نیمه دوم قدم اول نمی رسند بعضی تفکر می کنند و به تصمیم می رسند اما آن را نگاه نمی دارند .
معدودی به اراده ای که مستلزم انجام تصمیم است دست می یابند با این حال اندکند اشخاصی که به مرحله اطمینان رسیده و یقین حاصل کنند که آن چه صلاح است به وقوع خواهد پیوست .
چند نفر را به خاطر می آوری آن گونه عمل کنند که گویی تمام آروزهایشان برآورده شده است ؟
چه درست است آن بیانی که می گوید : اعظم از دعا ، روحی است که با آن دعا برگزار می شود و اعظم از کیفیت برگزاری دعا ، روحیه ای است که به مدد آن تصمیم ناشی از دعا عملی می شود .
