یادداشت این هفته را تقدیم می کنم به همه شما همسرانی که به هر دلیلی فرزندی به جمع دو نفره تان اضافه نشده است .عزیزان این همه تقلا برای چیست ؟ مگر تنها تضمین خوشبختی و تداوم یک زندگی مشترک رضایت بخش حضور فرزند است ؟ قبول دارم که حضور فرزند در زندگی شیرین و لذت بخش است اما همه چیز نیست .روزهای قبل از ازدواج را به خاطر بیاورید سال های اول ازدواج را 000 یادتان هست هزار آرزو و تصمیم مشترک برای زندگی تان داشتید که شاید یکی از آن ها داشتن فرزند بود پس 999 آرزوی باقیمانده تان چه شد ؟

وای بر زنی که به خاطر صاحب فرزند نشدن شوهرش قصد جدائی داشته باشد وای بر مردی که وقتی فهمید همسرش صاحب فرزند نمی شود به بهانه این که من باید از خود وارثی داشته باشم دل همسرش را بشکند و او را طلاق بدهد و یا همسر دیگری اختیار کند .

مگر همسر شما چه گناهی داشته ؟ مگر قبل از ازدواج قادر به تشخیص باروری یا عدم باروری خود بوده ؟ خودتان را لحظه ای به جای او بگذارید دوست داشتید در این شرایط چه رفتاری با شما می شد ؟

آقای فهیم ، خانم هوشمند ! اگر در زندگی دچار روزمرگی شده اید اگر در زندگی خواهان تنوع هستید با صاحب فرزند شدن شاید تامدتی تغییری ایجاد شود اما باز به روند سابق بر می گردید.بهترین راه حل این است که دست از رفتارهای تکراری بردارید و خلاق باشید هر روز برای خود و همسرتان زندگی تازه ای خلق کنید تغییر و تنوع باید از درون شما باشد نه این که به عوامل خارجی وابسته شود باور کنید آن قدر راه های خلاقانه هست که تا پایان عمر می توانید از جمع دو نفره تان لذت ببرید و هیچ گاه خسته نشوید شاید رسالت شما کشف این راه های خلاقانه و انتقال آن به سایر زوج هاست .

مهربانان ! هزاران کودک هستند که چشم انتظارند تا بوسه ای از سر مهر به گونه هایشان بنشیند چه بهتر که این رسالت شیرین بر عهده شما باشد .

دوستان خوب من ! خودتان را از زنجیر چرا و سرزنش آزاد کنید و به جای آن ببینید که چه کارهایی می توانید انجام دهید یادتان باشد خوشبختی در درون شماست .