تربیت کودک، کار بسیار دشواری است و والدین به این نکته پی برده اند که نباید کودکان خود را به گفتن کلمات مودبانه و تشکر آمیز مانند " لطفاً " و " متشکرم " وادار کنند. زیرا این شیوه، اصلاً صحیح نیست و موثر واقع نمی شود.والدین همواره در آرزوی داشتن فرزند با ادب هستند، شاید به این دلیل که ادب و تربیت، زندگی را آسانتر می کند. فردی که در قبال دیگران مهربان و آماده به خدمت است، می تواند این انتظار را داشته باشد که دیگران هم نسبت به او همین رفتار را داشته باشند. همچنین ادب نشان دهنده آشنا بودن شخص با رفتارهای اجتماعی است.
البته تربیت کودک، کار بسیار دشواری است و والدین به این نکته پی برده اند که نباید کودکان خود را به گفتن کلمات مودبانه و تشکر آمیز مانند " لطفاً " و " متشکرم " وادار کنند. زیرا این شیوه، اصلاً صحیح نیست و موثر واقع نمی شود. آنها به جای پرسیدن سوالهای بی مورد از کودک خود (به طور مثال چرا این رفتار را از خود نشان دادی؟) می توانند با رفتارشان و نشان دادن عطوفت قلبی، الگوی خوبی برای آنها باشند. گاه یک لبخند صمیمانه یا در آغوش گرفتن کوتاه، تشکر را بهتر از کلمات نشان می دهد. به طور مثال برخی از کودکان دوست دارند بابت تشکر از مداد رنگیهایی که مادربزرگشان به او هدیه داده است، به جای اینکه دست او را بفشارند یا کلمات تشکر آمیز به زبان بیاورند،عکس او را با همان مداد رنگیها بکشند.
آداب غذا خوردن نیز اهمیت بسزایی دارد و باید به کودک تفهیم شود. به طور مثال باید به کودک توضیح داد که چرا با سر و صدا یا با دست غذا خوردن باعث عصبانیت دیگران می شود یا اینکه چرا ترک کردن میز غذا در صورتی که دیگران در حال غذا خوردن هستند، صحیح نیست و احساس بدی در آنها ایجاد می کند.
البته والدین باید متوجه باشند که سخت گیری بیش از اندازه به هنگام غذا خوردن یا تذکر دادن مداوم اشتباهات، باعث از بین رفتن احساس خوب کودک به هنگام صرف غذا می شود یا ممکن است او دیگر رضایت چندانی نداشته باشد که در جمع خانواده غذا بخورد.نکته دیگر این است که والدین هیچ گاه نباید نقش خود را در تربیت کودک به عنوان الگو فراموش کنند. پدران و مادرانی که همواره مراقب رابطه خوب خود با یکدیگر و دیگران هستند، نتیجه رفتار خود را سرانجام خواهند دید و کودکانی شایسته تحویل اجتماع می دهند.همان طور که والدین از فرزندانشان انتظار احترام دارند، خود نیز باید به فرزندانشان احترام بگذارند. به طور مثال کودک انتظار دارد که والدینش از او زمانی که در چیدن میز به آنها کمک می کند یا هنگامی که قرار ملاقات خود را با دوستش لغو می کند تا با آنها به دیدن مادر بزرگ برود، تشکر کنند
