نخستین برکت حفظ قرآن کریم در زندگی انسان غنای فرهنگی است . این برکت در حقیقت مبدأ و مادر سایر برکت های این کتاب آسمانی است . از دیدگاه اسلام ، قرآن ارجمندترین ثروت فرهنگی است و واجد آن از نظر فرهنگی نیازمند نیست و فاقد آن هر قدر از نظر فرهنگی و اقتصادی پیشرفت کند بی نیاز نیست
. پیغمبر اسلام ( ص ) در این باره می فرماید :
« الـقُـرآنُ غِنَیً لا فَـقرَ بَعـدَهُ وَ لا غِنَیً دُونَهُ »
قرآن ، ثروتی است که با آن فقری و بدون آن ثروتی وجود ندارد . کنز العمال : ج 1 / ص 516 / ح 2307
امام علی ( ع ) نیز ضمن تأیید غنای فرهنگی قرآن ، تأکید می کند که امت اسلام از این ثروت عظیم فرهنگی غفلت نورزند و دردهای گوناگون خود را با آن درمان کنند :
« اعلَمُوا اَنَّهُ لَیسَ عَلی اَحَدٍ بَعدَ القُرآنِ مِن فَاقَ?ٍ وَ لا لأحَدٍ قَبل القُرآنِ مِن غِنیً فَاستَشفُوهُ مِن ادوائِکُم ، وَاستَعینُوا بِهِ عَلی لأوائکُم »
بدانید که کسی با داشتن قرآن ، نیازی و بدون آن ثروتی ندارد ، پس درمان دردهای خود را از آن بجوئید و برای حل مشکلاتتان از آن یاری بگیرید . نهج البلاغه : خطبه 176
با عنایت به ارزش و غنای فرهنگی قرآن ، اسلام به حامل و حافظ این کتاب آسمانی اجازه نمی دهد که کسی را ثروتمند تر از خود بداند ، هر چند او مالک همه ی ثروتهای جهان باشد . پیامبر اسلام ( ص ) در این باره می فرماید :
« لا یَنبَغی لِحامِلِ القُـرآنِ أن یَری أنَّ احَداً مِن اهلِ الارضِ اغنَی مِنهُ وَ لَو مَلَکَ الدُنیا بِرَحبِها »
سزا نیست که حافظ قرآن ، کسی از اهل زمین را از خود ثروتمندتر بپندارد ، هر چند سراسر پهنه ی گیتی را مالک باشد . بحارالانوار : ج 92 / ص 192 / ح 5
و در حدیثی دیگر می فرماید :
« مَن اعطاهُ اللهُ حَفِظَ کِتابِهِ فَظَنَّ انّ اَحَداً اُعطِیَ افضَلِ مِمّا اُعطِیَ فَقَد غَمَطَ افضَلَ النِّعمَ?ِ »
هر کسی که خداوند ، حفظ کتابش را به او عطا کرده اگر گمان برد که به کسی چیزی بهتر از وی داده شده ، بزرگترین نعمت را کوچک شمرده است . کنزالعمال : ج 1 / ص518 / ح 2317
و در سخن دیگری می فرماید :
« مَن اُوتِیَ القُــرآنَ فَـظَـنَّ اَنَّ اَحَداً مِنَ النّاسِ اُوتِیَ افضَلَ مِمّا اُوتی فَـقَد عَـظَّمَ ما حَـقَّـرَاللهُ وَ حَـقَّـرَ ما عَظَّمَ اللهُ »
اگر کسی که به وی قرآن داده شده ، گمان برد که به کسی چیزی بهتر از وی داده شده ، بی گمان آنچه را خـداوند کوچک داشته ، بزرگ دانسته و آنچه را خداوند بزرگ داشته ، کوچک شمرده است . الکافی : ج2 / ص604 /ح 5
نقل از کتاب « کلید حفظ قرآن
